Sunrise Monument Valley, land of the Navajo's

Zaterdag dag 9
Vandaag vertrekken we van Sedona naar kayenta.
Kayenta is op zich een suf dorpje, maar het is een prima verblijfplaats om Monument Valley, Navajo tribal park te bezoeken.
Het motel is netjes en verzorgd. We kwamen voor de inchecktijd aan, maar dat was geen probleem.
Het weer van vandaag is schitterend, maar de vooruitzichten van morgen zijn niet zo gunstig. Thunderstorms…nou dan weet je genoeg.
Niet blij, want morgen de zonsopgang bewonderen midden in Monument Valley??

We maken gebruik van het mooie weer en we rijden alvast richting Monument Valley, we moeten deze rit de volgende morgen in het pikken donker nogmaals doen. Het is nog geen 30 km, dus daar liggen we ook niet wakker van.
Natuurlijk pikken we de beroemde mile marker 13 ook maar even mee.
Dit punt is karakteristiek aan Monument Valley.
Goede fotoos kunnen schieten, maar wel met enige tegenlicht.

Monument Valley, Navajo Tribal park is misschien wel het meest aansprekende voorbeeld van de overweldigende schoonheid van het woestijnlandschap.
Het silhouet van de eenzame rode rotsen, omgeven door een lege, weidse vlakte, heeft als decor gediend bij tientallen films en vele commercials.
Het grootste deel van het park ligt in Arizona, de meest noordelijke punt hoort bij de staat Utah.

Het grondgebied dat wordt beheerd door de Navajo Indianen.
Sommige families wonen al generaties lang in dit gebied, en zij houden de tradities van hun voorouders in ere.
Voor deze Indianen vormt het toerisme een belangrijke vorm van inkomsten.

In de avond scoren we een take away chinees in het stadje en we bereiden ons geestelijk voor op de volgende morgen

Zondag dag 10
4:30 gaat de wekker, telefoon en de biologische klik in werking.
Zonsopgang in Monument Valley.
We zetten even een bak koffie en nemen er een Bearclaw ( zoet broodje met een appelprutje in het midden) bij.
We nemen geen risico en nemen ca 40 min voor de rit. Om 6:00 worden we verwacht door een indiaan chief whip oid.
Het bleek Clint te zijn, een volbloed Navajo indiaan.
Klaarblijkelijke waren we enige gekken die op dit tijdstip iets gingen ondernemen…. een privé tour dus.
Clint liet ons eerst zien dat het weer OK was…de hemel zag vol met sterren, dus OK

We vertrekken in een enigszins oude Ford en reden het Navajo gebied in.
We zagen geen hand voor de ogen, maar de spot die Clint uitzocht was meer dan OK.
Nog geen 10 min later zagen we de silhouetten van de zo karaktistieken bergen zichtbaar worden.
Helaas ben ik zo dom geweest om mijn statief te vergeten en dus maar gebruik gemaakt van de motorkap.
De tour duurt ca 3 uur en het werd een schouwspel van opkomende zonlicht.
Hier en daar zagen we een koppel, die de zelfde afwijking hadden als wij. Sommige met kids, handig want die zijn altijd vroeg op.
Het was meer dan de moeite waard. Uiteraard werden we “uitgenodigd” bij een Navajo familie om hun zelfgemaakt kunsten te komen bewonderen.
Moet zeggen, dat die navajo”s mooie sieraden kunnen maken tegen een hollands prijsje.
Tegen 10:00 kwamen we weer in het hotel aan. We hadden van te voren een late checkout versierd en moesten pas tegen 12 uur het hotel verlaten.
We nemen nog een bak koffie en ontbijten nogmaals.
Het was weer een mooie ervaring…
Tegen 12 uur zetten we koers naar Page, een rit van ca 2 uur.
Wat we hier gaan uitspoken, bloggen we nog wel.

Bedankt voor de reacties, zijn er niet zo veel maar we zien dat de blog druk wordt bezocht.
We gebruiken dit reisdagboek ook om te bewaren. Altijd leuk om zelf nog eens door te lezen wat je zoal hebt hebt gedaan in verweggistan
Veel werk om een reisblog aan elkaar te borduren??...welnee, het is leuk om te doen.

OK, tot in Page, Arizona…..