Oakhurst, Fresno to Yosemiti, KingsCanyon, Sequioa

Yosemiti, Kings Canyon en Sequoia

Vervolg donderdag dag 21,
We lopen nogal achter met onze reisblog. Terwijl ik dag 21 zit weg te tikken, zitten wij zelf al op dag 29 in Monterey.
Wat we die dagen hebben uitgespookt? Nu dan….
Vandaag dag 21 vertrekken we vroeg van Mammoth Lake via Yosemiti naar Oakhurst. We verblijven daar 2 nachten, genoeg om Yosemiti park te bekijken en kings Canyon.
De rit is weer een flinke jongen en gaat hoofdzakelijke over de scenic way dwars door Yosemiti Park.
De route via de Tioga pass is weer top. Onderweg hebben meer stops dan de bedoeling is, maar ons motto blijft, “je komt hier misschien maar 1 keer”
We komen via het oosten de pas in en pikken gelijk de Tuolumne meadows route mee.
In Yosemiti Valley hebben we een kleine trail gedaan. Via Glaciers point, erg hoog maar waar we een schitterend uitzicht hadden over de valley hebben we onze weg vervolgd naar Oakhurst.
Al met al toch wel zo’n 6 uur over de rit gedaan, uiteraard met stops.

Het hotel in Oakhurst is weer een topper. Enorme grote kamer met eethoekje en uiteraard weer een koelkast en magnetron.
We hebben geen puf meer om uit eten te gaan en we scoren een lekkere chinees, biertje erbij wat wil je nog meer.

Vrijdag dag 22
Vandaag “Return to Yosemiti”
Met meer dan 3000 km2, is Yosemiti 1 van de grootste parken van de VS.
Wij hebben daar 2 dagen voor uitgepland en zelfs dat is nog te weinig. Vandaag staan we weer vroeg op om Yosemiti te bewonderen. Uiteraard gaan we daar weer een traill de “Furnal” lopen. Dat was een vette kluif. Na ca 1.5 km flink klimmen komen we aan bij de brug, waar in de verte een flinke waterval zichtbaar is. Part 1 hadden we dus gered. De trail liep zeker nog uren door. We keken elkaar aan en we vonden het wel best zo.
Gelukkig waren we niet de enige die af en toe naar adem zaten te happen.
Op de terugweg keken we niet alleen de belegen vakantiegangers, maar zeker ook de jongere generatie met hun “hoe lang nog” blik in de ogen.
Ondanks de zwaarte, was het een schitterende trail, met weidse uitzichten.

We ploffen de auto in en komen bij van de trail inspanning.
De rit en de trail nemen aardig wat tijd in beslag.
We zetten koers naar de valley. Een slingerweg met haarspeldbochten, stijgingen en dalingen doen een beroep op je stuurmanskunst.
Veiligheid voor alles en we rijden rustig ons rit voort.
De valley heeft een aantal enorme beschermde meadows.
Dit zijn weide achtige vlaktes met diverse flora en fauna.
In mijn ooghoeken zag ik warempel een berenkop door een meadow lopen, met daarachter 2 huppelende beertjes.
Moeder liep daar heel rustig met haar jong op zoek naar voedsel. Een gouden regel, waaraan iedereen zich gelukkig houdt…verboden te voederen!
Ik stop de auto en we stappen beide uit. Met een paar andere gelukvogels, volgen we de moeder voorzichtig.
Ze hield de boel in de gaten, maar ze maakt zich verder niet druk.
De jonge beren zijn speels, huppelen en klimmen in bomen. Van moeder mochten we op een veilige afstand de boel bekijken.
Voorzichtig steekt moeder beer met haar aanhang de weg over.
Wat een gaaf gezicht en uiteraard hebben we dit moment digitaal vast gelegd.
Onze dag kon niet meer stuk. De afstand naar Oakhurst is niet zo erg lang, maar zo’n rit door de bergen duurt een stuk langer.
We rijden ook op ons gemak, via LakeBass terug naar Oakhurst.
Relax avondje verder en top geslapen.

Zaterdag dag 23

Vandaag vertrekken we van Oakhurst naar Fresno. Hier nemen we een stuk van Kings Canyon in mee.
In Kings Canyon National Park ligt een groot, onbedorven en werkelijk schitterend gedeelte van de Sierra Nevada Mountains. Er zijn diepe, door gletsjers uitgeslepen kloven, ontelbare meren, veel watervallen en bergweiden en meer dan 20 rotspieken van rond de 4.000 meter hoogte.
Het grootste deel van dit park is niet per auto toegankelijk, het zijn dan ook vooral doorgewinterde backpackers die dit gebied bezoeken.
We genieten van het stuk waardoor we heenrijden.
Grappig, want aan de andere kan van de Sierra Nevada Mountains ligt Death Valley die we doorkruist hebben.

Na een spannende rit komen we in Fresno aan. Het hotel ligt in een buitenwijk en is meer gericht op zakenlui die hier overnachten. De bedrijven zijn vooral medisch gericht. De scopiecentra’s, etc vliegen om je oren.
Prima hotel met kitchenette voor een nachtje met een grote supermarkt in de buurt.
Homemade Spaghetti ala mama time, met die Vino uit die California.

Zondag dag 24
Vandaag naar Sequoia, moeilijk uit te spreken…Sakoi-ja
Sequoia en Kings Canyon zijn twee aan elkaar gelegen parken, die samen als één Nationaal Park worden beheerd.
Wij bezoeken Sequoia ivm de aanwezigheid van de machtige Sequoiadendron; dit is qua volume de grootste boomsoort ter wereld.
Al snel komen we in het Giant Tree area de enorme bomen tegen.
Deze jongens hebben een enorme omvang . Blijkt dat deze knoerten nog niet eens de grootste zijn.
We genieten hier met volle teugen en proberen de bomen digitaal vast te leggen, waardoor we de vreemdste houdingen aannemen.

We slaan een 3 mijl lange zijweg, de Moro Rock / Crescent Meadow Road in.
Ongeveer halverwege bereiken we Moro Rock, dit is een grote, granieten koepelrots, die je kan beklimmen dankzij de 400 treden die erin zijn uitgehakt.
Het is een zware klim (hoogteverschil 90 meter), maar je wordt dan wel beloond met een spectaculair 360° uitzicht over het westelijke gedeelte van Sequoia en over The Great Western Divide.
Wij zijn tot zo’n 60 meter gekomen….om te voorkomen dat we leegliepen zijn we al trillend terug gelopen.
Op onze hoogte was het uitzicht al adembenemend.
De weg loopt verder langs enorme Sequoiadendrons naar Cresent Meadow,
een van de mooiste bloemenweiden van het park.
Dit is een van de plaatsen waar je kans hebt een beer te zien. De eerste blanke bewoner van Sequoia was Hal Tharp, die van een omgevallen boom een zomerhuis heeft gemaakt. Hier hebben we gelukkig geen beer gezien, want we zaten zelf aan de picknick. Oh en Hal is geen familie.

Na een heerlijke rustige beer-vrije picknick willen we allergrootste boom van de wereld, de “General Sherman Tree” natuurlijk ook wel eens zien.
Na 1600 meter dalend lopen, zien we een indrukwekkende groep sequoiadendrons, deze groep bomen wordt The Senate genoemd.
Even verder ligt een tweede groep, de naam daarvan is The House. Vervolgens lopen we ook nog langs de General Lee Tree en de McKinley Tree.
De loop-trail eindigt op het moment dat je terug bent bij de General Sherman Tree, je hebt dan nog de steile klim terug naar de parkeerplaats voor de boeg.
Onderweg komen we op diverse plaatsen bankjes tegen waar je je dreigende hyperventilatie kan wegpuffen.

De Sequoia dag was indrukwekkend. Gelukkig zijn ze hier erg zuinig op hun Sequioa erfgoed.
We rijden op ons gemak weer terug naar Fresno.

Maandag dag 25
De rit Frensno naar San Francisco is voor vandaag gepland. We verheugen ons wel weer op een cultuur-shockje…tot dan