Route Palm Springs - Joshua Tree - Kingman

Zondag dag 3:
Vandaag rijden we vanuit palm Springs via Joshua Tree park naar Kingman. Een stevige rit van ca 400 km.
De rit naar Joshua Tree duurt ca 1 uur. We komen via de west ingang bij het visit centre van JT aan.
Hier kopen we gelijk een Anualpas voor 80 dollar. Met deze pas kunnen we de rest van de reservaten en parken vrij bezoeken.
Het park bestaat uit voornamelijk uit enorme rotspartijen, natuurlijk Joshua trees en cactussen.
Je hebt hier veel hoogteverschillen.
Het park is schitterend om gewoon doorheen te rijden met hier en daar een fotostop.
Dat vonden wij te gemakkelijk en Aline had hier al een trail uitgezocht die we konden gaan doen.
Yep, het wordt dit keer “The hidden Valey” trail. We houden het dit keer wat kleiner, want de rit van JT naar Kingman is een flinke.
De trail was werkelijk schitterend. We lopen over rotspartijen, zandpaden, door kleine doorgangetjes. De lucht is knalblauw met hier en daar een spierwit wolkje.
De Joshua Trees staan her en der verspreid. De trail duurt een dik uur. We hebben genoten van dit schitterende gebied, terwijl er relatief veel mensen dit park gewoon voorbij sjezen.

Het weer is uitstekend, lekker hot zoals we dat noemen.
We zijn goed voorbereidt en de in Palm Springs gekochte koelbox komt goed van pas.
Vrijwel in elk hotel hebben we een koelkast, waar we de koelelementen kunnen bevriezen. Anders kunnen we die box gewoon volgooien met ijs.
We hebben in ieder geval de hele reis koel drinken ;-)

Via de oostingang verlaten we JT richting Kingman. Hier rijden we door een woestijnachtig gebied met enorme vlaktes. Sommige vlaktes zou zomaar een decor kunnen zijn van een SF met een UFO die ons met een krachtige straal naar boven beamt.
Aan de kant van de weg staan hier en daar een rijtje postbussen. Hierdoor weet je dat er mensen wonen.
De route gaat hier over naar het 1ste gedeelte van Route 66. Bij Roy’s scoren we een kop koffie. De benzinepomp staat er voor nop bij. Hier zal geen druppel uit kunnen komen. Koffie had hij wel, waar we van opkikkerde.
De grote tourbus stopt en er komen hordes mensen uit. Dit gaf ons een extra gevoel van vrijheid. Lekker met zijn 2tjes genieten, zonder dat de buurvrouw voor je voeten loopt om ergens als 1ste een foto van te maken.
De bus vertrok weer en wij pakte ons 1ste Route 66 sign foto shootje.

Hit the road Rick…en we rijden verder met een muziekje door het ruige landschap. Huhh, road closed, lekker dan.
Dan maar die weg rechts van ons nemen. Wij rijden tegen alle orders van mevrouw TomTom de weg in.
Zand, hobbels, kuilen…en niemand te bekennen. Ons gevoel zegt, niet goed!
We besluiten terug te rijden richting Roy’s.
F*ck, daar staat een bord dat de weg verderop is afgesloten. We hadden hier naar links gemoeten.
Zo’n 15 km lang rijden we over de alternatieve weg, komt daar een truck met zo,n “kijk mij eens een grote caravan hebben” tegemoet gereden, keihard over een lading zand, steen etc.
Vliegt er @#$f*ck steen tegen me voorruit op, kets STERRRR.
We schrikken ons te pletter…fijn weer.
Nu maar hopen dat de boel niet verder scheurt.
De route vervolgt zich over highway 40. TT had al aangegevn dat we ook via deze weg goed zaten.
Hier maar, jawel meneer Alamo verhuur, mijn cruise control aangezet.
Tegen 17:00 rijden we Kingman in. In hotel Travellodge logeren we 1 nacht. Bij de pizzahut een XL pizza gehaald, colaatje erbij en na het uitbuiken zijn we …….gaap welterusten, tot later als we naar de Grand Canyon gaan.