Amsterdam naar Paramaribo een verschil van 32 gr
Door: RickAline
Blijf op de hoogte en volg Rick & Aline
03 Januari 2010 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal,
Zie optie menu>>reisverslagen voor eerdere geplaatste verslagen.
Zaterdag nacht vroeg uit de veren. Onze vlucht KL0713 vertrok 8:45 uur. De incheckbalie sluit 2 uur voor vertrek. Dit werd voor ons dus 4 uur voor vertrek inchecken geblazen. Maar inmiddels zijn we gewend aan deze opstaan tijden.
De temp stond bij het vertrek naar A’dam op -2 graden en ja hoor, sneeuw. Nog meer haasten dus. Via Berkel op naar Schiphol. Gelukkig viel het sneeuwen hier mee. Het inchecken verliep voorspoedig en de controle was scherp. Ondertussen hadden we onze mede passagiers gespot en het afgesproken “begeleiden” was geen overbodige luxe. We maakte van deze speciale positie gebruik en mochten overal als 1ste naar binnen. Business klasse privileges dus ;-)
Alles ging erg langzaam en de vertrektijd werd al overschreden. Bij boarding, begon het weer behoorlijk te sneeuwen met een temp van -3 graden. Dacht, hoe moeten we met deze sneeuwpartij en een vliegtuig vol met ijzel en sneeuw opstijgen??
De term “de-icing” vloog door de intercom. Na 20 min taxiën, reden links en rechts van het toestel kleine hoogwerk wagens die met een soort antivries stoom het sneeuw en het ijs van de romp en de vleugels afspoot. Opgelost dachten we, maar hebben jullie die startbanen gezien?
Afgezien, van hier en daar witte sneeuwsporen, zetten we de start in. Voor je gevoel duurt de start altijd langer, dan de startbaan.
De 9 uur durende vlucht verliep rustig. De gezagvoerder bleek geen piloot te zijn met een hoge stem, maar een vrouw. Nou respect hoor.
Zij kreeg uiteraard een luid applaus van ca 300 opgeluchte Surinamers, toen we veilig op vliegveld Zanderije Paramaribo landde.
We liepen tegen een muur van warmte. Temp. 30 graden, half bewolkt.
De douane formaliteiten verliep voorspoedig. Ook hier hadden we “voorrang”. Het bleek inmiddels wel nodig voor onze mede passagiers, want als je al merk wat zo lang reizen met een “gezond” iemand doet . De koffers bleken zelfs warm te hebben en waren aan de buitenkan zeiknat.
Tijdens de rit naar Paramaribo hadden we al echt het gevoel weer terug te zijn in de tropen. In ieder geval de rijsteil van menig Surinamer deed hier een bijdrage aan.
We werden hartelijk ontvangen door onze gastheer Glenn. Onze reisgenoten werden gedropt bij hun logeer adres en wij arriveerde even wat later op ons logeer adres.
We werden ontvangen door de eigenaresse en kregen een rondleiding door de bungalow. Zag er keurig uit en de gastvrijheid was overdonderend.
De familie woont naast ons verblijf.
We hadden met Glenn en vriendin Glenda afgesproken om ’s avonds in Paramaribo te gaan eten en bij te kletsen. Glenn gaf ons gelijk een kleine site-seeing van Paramaribo.
We eindigde bij de Javaan en lieten ons verwennen met een heerlijke maaltijd.
De wijntjes en het Parbo bier vloeide lekker. Net na middennacht, lagen we Total loss en hebben heerlijk geslapen.
Zondag vandaag vroeg op, we hadden trek in koffie.
Mobiele opwaardeerkaart aangeschaft en het thuisfront gebeld. Vanmiddag zullen we de stad een beetje gaan verkennen. Het is erg warm, maar er staat een lekker briesje.
Morgen zullen we een bezoek brengen aan het Dialysecentrum. Aline zal zich samen met Glenda bezig houden om de patienten te voorzien van alle gemakken. Glenn en ik houden ons bezig met de dialysebehandelingen.
tot later weer,
Zie optie menu>>reisverslagen voor eerdere geplaatste verslagen.
Zaterdag nacht vroeg uit de veren. Onze vlucht KL0713 vertrok 8:45 uur. De incheckbalie sluit 2 uur voor vertrek. Dit werd voor ons dus 4 uur voor vertrek inchecken geblazen. Maar inmiddels zijn we gewend aan deze opstaan tijden.
De temp stond bij het vertrek naar A’dam op -2 graden en ja hoor, sneeuw. Nog meer haasten dus. Via Berkel op naar Schiphol. Gelukkig viel het sneeuwen hier mee. Het inchecken verliep voorspoedig en de controle was scherp. Ondertussen hadden we onze mede passagiers gespot en het afgesproken “begeleiden” was geen overbodige luxe. We maakte van deze speciale positie gebruik en mochten overal als 1ste naar binnen. Business klasse privileges dus ;-)
Alles ging erg langzaam en de vertrektijd werd al overschreden. Bij boarding, begon het weer behoorlijk te sneeuwen met een temp van -3 graden. Dacht, hoe moeten we met deze sneeuwpartij en een vliegtuig vol met ijzel en sneeuw opstijgen??
De term “de-icing” vloog door de intercom. Na 20 min taxiën, reden links en rechts van het toestel kleine hoogwerk wagens die met een soort antivries stoom het sneeuw en het ijs van de romp en de vleugels afspoot. Opgelost dachten we, maar hebben jullie die startbanen gezien?
Afgezien, van hier en daar witte sneeuwsporen, zetten we de start in. Voor je gevoel duurt de start altijd langer, dan de startbaan.
De 9 uur durende vlucht verliep rustig. De gezagvoerder bleek geen piloot te zijn met een hoge stem, maar een vrouw. Nou respect hoor.
Zij kreeg uiteraard een luid applaus van ca 300 opgeluchte Surinamers, toen we veilig op vliegveld Zanderije Paramaribo landde.
We liepen tegen een muur van warmte. Temp. 30 graden, half bewolkt.
De douane formaliteiten verliep voorspoedig. Ook hier hadden we “voorrang”. Het bleek inmiddels wel nodig voor onze mede passagiers, want als je al merk wat zo lang reizen met een “gezond” iemand doet . De koffers bleken zelfs warm te hebben en waren aan de buitenkan zeiknat.
Tijdens de rit naar Paramaribo hadden we al echt het gevoel weer terug te zijn in de tropen. In ieder geval de rijsteil van menig Surinamer deed hier een bijdrage aan.
We werden hartelijk ontvangen door onze gastheer Glenn. Onze reisgenoten werden gedropt bij hun logeer adres en wij arriveerde even wat later op ons logeer adres.
We werden ontvangen door de eigenaresse en kregen een rondleiding door de bungalow. Zag er keurig uit en de gastvrijheid was overdonderend.
De familie woont naast ons verblijf.
We hadden met Glenn en vriendin Glenda afgesproken om ’s avonds in Paramaribo te gaan eten en bij te kletsen. Glenn gaf ons gelijk een kleine site-seeing van Paramaribo.
We eindigde bij de Javaan en lieten ons verwennen met een heerlijke maaltijd.
De wijntjes en het Parbo bier vloeide lekker. Net na middennacht, lagen we Total loss en hebben heerlijk geslapen.
Zondag vandaag vroeg op, we hadden trek in koffie.
Mobiele opwaardeerkaart aangeschaft en het thuisfront gebeld. Vanmiddag zullen we de stad een beetje gaan verkennen. Het is erg warm, maar er staat een lekker briesje.
Morgen zullen we een bezoek brengen aan het Dialysecentrum. Aline zal zich samen met Glenda bezig houden om de patienten te voorzien van alle gemakken. Glenn en ik houden ons bezig met de dialysebehandelingen.
tot later weer,
-
03 Januari 2010 - 16:00
Kiet:
Hi Darlings , Thanks for the 1st travel story. Loved it. Start pondering about being a travel guide in your retirement years. New Year was just quiet and reflective. Still miss Jack after 8 1/2 years. Other than that me and Marcia and Margaret are ok.Keep the stories coming I love them. Have a wonderful 2010. With love Kiet, Marcia and Margaret -
03 Januari 2010 - 19:06
Eveline:
Hallo Richard en Aline,
Nog een heel gelukkig nieuwjaar. En dat is voor jullie goed begonnen las ik. Heel veel plezier op vakantie. Geniet ervan.
Groetjes, Eveline -
04 Januari 2010 - 10:23
Steph, Mouse En Kids:
Lieve Alie en Rick,
Uiteraard van ons de beste wensen voor het nieuwe jaar!!!
Veel plezier in Suriname en niet te veel bij die Javaan eten he? Toch doen dan aan ons denken kus jullie nichtje -
04 Januari 2010 - 17:03
Glenn En Marieke:
Hoi hoi,
Wat leuk om weer te lezen dat jullie nu in Suriname zijn. Ben benieuwd hoe je de dialyse daar gaat ervaren.
Ik wens jullie heeeeeel veel pleizer tijdens jullie reis. Geniet van elkaar!!!
Liefs,
Glenn en Marieke -
04 Januari 2010 - 18:54
Ramona:
Hallooooo,
Hee ...wat grappig zeg dialyse in Suriname ben benieuwd. Zijn jullie opzoek naar een nieuwe woonplaats hihihih met lekker weer. Een baan hebben jullie al zo te horen. haha geintje...
Nou heel veel plezier daar.. kijk uit naar het volgende verslag.
Groetjes Ramona -
13 Januari 2010 - 17:32
Joe Tje:
Wow, natte rug bij de start van het vliegtuig?
Ga gelijk verder lezen!
Liefs,
