Canadian summer, day 16-17-18 tour Whistler

Dag 15 zondag 25 september ’16

Vandaag lekker vroeg opgestaan om Wells Gray national park te gaan verkennen, maar de weergoden zijn vandaag duidelijk niet in de stemming. Naar watervallen en riviertjes kijken, terwijl het boven op je hoofd ook druilerig is doe je niet en we besluiten om er een “we doen het lekker rustig aan dag “ van te maken. Wat dingen bekeken op internet, gelezen en op droge momenten een beetje rondgelopen.
Zo’n dag ertussen door hoort er ook bij.
Weinig te melden dus…

Dag 16 maandag 26 september ’16
We vertrekken vroeg vanuit Clearwater naar Cache Creek. Een redelijke pittig stuk rijden, maar dat is voor ons geen straf. Na een uurtje of wat rijden we door een heel ander gebied als dat we gewend zijn. Het gebied tussen Kamloops en Cache Creek rijden we door een woeste dorre woestijn. Niks van al het moois van wat we tot nu gezien hadden, behalve het hoogste punt over een groot meer, waar we wat fotoos schieten.
Een uurtje later passeren met zo’n 90 km/ uur een westernachtig stadje. Huhh, zag jij nou ook een Ghost City achtig tafereel?
We keren de camper en rijden door de hoofdstraat, parkeren de boel en wanen ons een een western filmset, compleet met saloon, jail, barbershop etc etc.
Blijkt het stadje compleet te zijn gemaakt om een western gevoel op te snuiven. Er nadert een pickup truck , met een “howdy folks” type erin. De gast stapt uit en leidt ons naar zijn saloon. Die heeft ons natuurlijk zien aanscheuren vanuit zijn ranch. Hij gaf aan dat ze eigenlijk gesloten waren, maar mochten best een beetje rondkijken. Leuk gedaan en later reden Wild John Hickok en Calamity Jane weer in hun koets verder de wildernis in.

Van het rijden door de dorre stoffige vlakte met hier en daar een Ranch, worden we niet bepaald blij. We passeren Cache creek gehucht, gooien de tank weer vol en scoren bij “Hungry Ernies” de lekkerste Hamburger van Canada. Die hadden we toch al eerder bij de River safari gehad?
De hamburger was ok, de homemade friet wat minder. Een bak met harde bruine stukken aardappel waar wij in holland mee terug zouden gaan zijn ze hier harstikke trots op.
Wat lacherig pikken we goede stukken eruit die meer op friet lijken, beetje zout erop en smullen maar. Heeft Calamity Jane suiker over de bakken gegooid ipv zout….nu helemaal niet meer te vreten.
We nemen afscheid van de fish & chips tent en rijden verder door.
Eindelijk naderen we de afslag, nog 20 km en we zijn bij Evergreen Fishing resort. Door de naam Evergreen en Fishing kregen we hoop, want waar vis is…
Een smalle kronkelweg leidt ons door een groen “James Herriot”achtig gebied. Een kabbelend riviertje stoomt de hele weg naast ons. We rijden stroomopwaarts dus er moet bovenaan wel iets zijn van een flink meer. Ja hoor, Lake Loon verwelkomt ons en is omringd met begroeide bergen. Hier werden we blij van…en we naderen camp Evergreen Fishing resort. De eigenaar heet ons welkom en gunt ons de mooiste plek van allemaal. “Even hier omhoog rijden, daar bij die rode picnic tafel achteruit naar beneden steken, draaien en done”
Eindelijk, gelukt en we staan pal voor Lake Loon. Het uitzicht is schitterend en we nemen het ervan. Vuurtje stoken mag hier en we pakken wat houtsblokken voor de avond. We genieten van een wandeling langs het meer waar we knap honger van kregen.
Het come by yah kampvuur maakte de avond helemaal complete.

Dag 17 dinsdag 27 september ’16

In de ochtend zien we een mistlaagje over het meer. De lucht strak hemeltje blauw en de temperatuur heerlijk. We nemen een stevig ontbijt, want we hebben vandaag een niet zo hele lange rit voor de boeg, maar wel eentje dwars door de bergen. Hier hadden we wel een nachtje extra willen blijven, maar we nemen onze beslissing. De bestemming Whistler. De planning is om hier 2 nachten te blijven. De route door de bergen was heel bijzonder. We wagen ons met de camper door enorme bergen, steile wegen en 13 % afdalingen. Ik moest de camper regelmatig in zijn 3 versnelling zetten ivm de sterke dalingen en het voorkomen van warmgelopen remmen. We stoppen regelmatig om van de omgeving te genieten. Tegen lunchtijd, parkeer ik de camper en we hebben een wijds uitzicht. Ik zet de generator even aan en weldra zaten we heerlijk achter een broodje Hotdog, zo eentje met mosterd, ketchup en mayo. Colaatje erbij….life is good. Hoor ik een enorm sissend geluid wat leek dat heel mijn propaan gastank aan het leeglopen was. Wtf is dat en storm naar buiten, staat er een bus vol toeristen achter ons die zijn remmen even aan het ontluchten was.
Nog geen 5 tellen later staan er druk fotograferende en rokende muitsers voor onze camper van ons uitzicht te genieten. Er werd net niet gevraagd “wie viel kostet ein brotchen hotdog”
Na ons duitse tafereeltje volgen we de mooie maar inspannende berg route naar Whistler. We passeren Pemberton en doen onze laatste boodschappen.
In camp Whistler RV park Riverside resort is alles tot in de perfectie geregeld. We zijn inmiddels de “lang leven de lol camps”gewend en aan deze moesten even wennen. Er is zelfs een golfbaan wat al het een en ander verklaart. We claimen een mooie zonnige plek en hebben uitzicht over de golfbaan en de bergen.

Dag 18 woensdag 28 september ’16

Vandaag bezoeken we het Olympische spelen 2010 stadje Whistler. Het weer 23 graden, onbewolkt. Het is er gezellig druk. Het stadje heeft een wintersport uitstraling en de sporen van de Olympische spelen zijn intact geelaten. De olympische circels zijn prominent aanwezig. Heel veel winkeltjes zoals Columbia, No Face etc. We bekijken de BMX sporters die zich met fiets en al naar boven laten brengen met liftstoeltjes. Vervolgens scheuren ze loeihard terug naar beneden, soort BMXski
Bij de plaatselijke liquid store en supermarkt, kopen we een fles wijn en een klein flesje Vodka. De shushi die we erbij kopen voor de lunch was wel heel lekker.
In de namiddag genieten we van de zon.
Morgen vertrekken we naar Burnaby onze alle laatste bestemming.