Tortuga, het zuidelijkste gedeelte aan de pacific

Hai there...

Maandag 11/03/13

Vandaag vertrekken we niet zo heel vroeg, want de rit van vandaag duurt zo’n 2 uur. We hebben wat uitgeslapen, zij het niet dat er Duits echtpaar met 3 kinderen ’s morgens om 6 oer kanz freu ein bietschen im pool zu laudrugtig warhn…..donderwetter ruhr biette, habben die herr von villa Romantica gesacht und die familie sind beleidicht. Hahaha, lach me rot op mijn veranda.
Pas om 8:00 uur lekker ontbeten. Een brutale kapucijn aapje steelt de show door hangend aan zijn twee achterpoten via de dakrand zich tergend langzaam naar beneden liet glijden. Keek even rond, wat we op ons bord hadden en verdween op dezelfde manier als dat ie kwam.
Tegen 11 uur was de auto weer ingeladen en de bagage vastgemaakt. Het meegebrachte geplastificeerde kabeltje met hangslot komt goed uit. We laten ook de bagage rustig in de auto staan.
We rijden langs de kust naar het tropische zuiden waar minder reizigers komen. Villas Gaia is makkelijk te vinden. Het is kleinschalig en bestaat uit 14 casita’s (huisjes)
Wij kregen casita nummer 12, waarvan later bleek dat dit huisje de mooiste locatie had.
We hebben veel privacy, een grote veranda wat grenst aan de jungle. We zien zelfs een stukje van de pacific.
‘morgens krijgen we bezoek van een groep apen die nieuwsgierig vanuit de bomen naar ons zitten te koekeloeren. Het zijn erg speelse dieren, die je uitdagend aan zitten te kijken.
Wat een mooie plek om onze laatste dagen in Costa Rica door te brengen.
In de avond werden we vergezeld door een groep vuurvliegjes. Die geven gewoon een soort laser show weg. Een exemplaar vloog naar de paal van onze overkapping. We kunnen zien, dat het beestje 2 mijnwerkers lampjes boven in zijn kop heeft. Trouwens dit vliegje ziet er meer uit als een soort grote tor. Vuurtorretje zou logischer zijn.

We maken een klein ritje in de omgeving en rijden naar het dorpje Ojachal. Het is niet meer een paar huisjes, supermarkt, voetbalveld en veel natuur in een groot gebied. De weg is stoffig en met keien bezaaid. Toch heel leuk om de route langs gammele huisjes en met de auto doorr riviertjes heen te rijden.
In de plaatselijke buurtsuper doen we wat boodschapjes. De mensen zijn hier erg vriendelijk.
We hebben ons verder vermaakt in het zwembad, die direct aan de klifrots ligt en uitkijkt over de zee.

Dinsdag 12/03/13

Vandaag gaan we dolfijnen spotten. Om 8:00 worden we opgepikt door Julio. Volgens mij heten ze hier allemaal Julio of Juan, lekker makkelijk dus.
We krijgen een briefing en nemen onze eigen snorkelzooi mee om te gaan snorkelen. Op nog geen 100 meter ligt het marine natuurgebied. Ook dit gedeelte valt onder natuurbescherming.
Via een soort autostrand volgen we de jeep met daarachter onze boot. We zijn met 6 man dus we hebben lekker de ruimte.
Het aan boord gaan via het strand gaat altijd gepaard met natte voeten en deinende golven, maar we hebben er inmiddels wel handigheid in gekregen.
We varen met een lekkere snelheid weg. De wind is heerlijk verkoelend, want het is erg heet. We beginnen met het snorkelen. Wij snorkelen het liefs in open zee met zwemvesten aan.
Da’s je heerlijk laten drijven en genieten van de onderwater wereld.
Het was weer fun in Neptunes land.

De dolfijnen hadden vandaag waarschijnlijk een vrije dag want ze lieten ze niet makkelijk spotten. Bij het zoeken wel 2 reuzen schilpadden gezien, die zo dichtbij waren dat je hun gesnoof kon horen.
Spotting en samenwerking loopt via de gsm. Wanneer de ene iets gespot heeft, wordt dat direct doorgegeven aan een andere. Ze lossen elkaar dan af, zodat je geen 20 hysterische bootjes bij een school dolfijnen hebt varen.
We hebben geluk en er is een school dolfijnen gespot. Behendig vaart de stuurman langs en door de school dolfijnen heen. Wat een prachtig gezicht en spotten zelfs een aantal baby dolfijntjes die behoorlijk hoog uit het water springen. De moeder blijft in de buurt van haar jong, maar maakt zich geen zorgen en laat zich makkelijk zien.
That’s in the pocket. Tegen 13 uur varen we nog langs de kust en broedplaatsen van vogels.
Ook een aantal zwarte pelikanen bleven rustig zitten op hun eiland en lieten zich makkelijk bekijken.
Een heerlijke dag die we afsloten met een cocktail aan de bar bij het zwembad.


Woensdag 13/03/13

De verkoudheid is iets beter, maar heb vannacht de longen uit me lijf gehoest. Wat een gekloot en geen codeïne meer hebben heh…leek wel greenpunch wat eruit kwam. Met een verdwaald diazepammetje kon de hoestprikkel nog iets onderdrukt worden. Maar niet zeiken…..
Vandaag een beetje toeren naar het zuiden, met als doel een bezoek aan de Baruca indianen.
Nu lopen er 2 wegen naar deze stam, die natuurlijk hoog in de bergen leven.
1 weg van 8 km is je leven wagen, de ander is beter begaanbaar.
Wij gaan wel voor die beter begaanbare weg, staat wel op de kaart, maar die is er gewoon niet. Maakt ons ook niet uit want de route is schitterend.
Het Amistad gebergte is indrukwekkend en je ziet er van alles.
Terugkomend op ons bezoek aan de indianen, we kwamen steeds uit op Hellroad.
Op internet hadden we wel gelezen dat het er fantastisch was, maar vrijwel iedereen had spontaan zijn vakantiebruine kleur in de bergen verloren.
De weg bestaat uit kuilen, keien en ook vrij smalle stukken met links en rechts een afgrond van tig meter. Je hebt je 4WD hard nodig. We zijn toch een klein stukje naar boven gegaan tot op punten waar we rechts omkeert konden maken……maar geen idee wat ons te wachten stond, daar boven in die bergen met die afgronden.
We realiseerde ons, dat we dit onze nazaat niet konden aandoen. We keerde om en jammer dan voor Chief Winnetoe.
In de middag hebben we onze eigen longdrink mix party gehad. Vodka en Coke en chips gehaald in Ojachal, een bak ice cubes gebietst bij het restaurant, de stoelen op de veranda geïnstalleerd en heerlijk zitten relaxen en over onze Costa Rica en over alles en nogwat geouwehoerd... “PURA VIDA”

Later dan normaal hebben we samen met een Engels echtpaar heerlijk gegeten. Reisverhalen uitgewisseld en we zijn “warm”gemaakt om een rondreis door Afrika te maken. Staat in ieder geval op onze bucketlist
Dit stel woont in Malawi en UK en doet daar veel aan vrijwilligers en ontwikkelingwerk
Met een goede manager en een bak personeel laat deze Engelsman gewoon voor zich werken in zijn schoonmaak service bedrijf.
Het was een gezellig en zeker goed voor onze engelse taal.

Donderdag 14/03/13

Aan alles komt een eind en we nemen afscheid van Villas Gaia. De rit naar San Jose zal zo’n 4 ½ uur duren. We rijden eerst nog even naar de Farmacia voor wat codeïne oid.
Zonder recept 5 tablet Acredol gescoord. Zit in ieder geval 30 mg Codeïne in icm Acetaminofen
Dat pomp ik er vanavond in San Jose wel in.
Le Bergerac, het hotel waar we zijn gestart zal ook onze eindbestemming zijn.
Morgen vrijdag vliegen we naar Panama en van daaruit naar Amsterdam……see you at home ;-)