Manuel Antonio, where the Jungle meets the beach.
Door: Rick
Blijf op de hoogte en volg Rick & Aline
14 Maart 2013 | Costa Rica, Quepos
Zaterdag 09/03/13
Hola amigo’s
Vandaag vertrekken we van Samara richting Quepos. Op nog geen 5 km bergopwaarts vanaf ons hote ligt Manuel Antonio, met zijn nationale park.
Het is een van de bekendste parken in Costa Rica. Mede door zijn unieke ligging want de jungle grenst aan het strand.
Morgen zondag bezoeken we het gebied.
De rit naar Quepos was erg mooi, maar het was een flinke. Na 5 uur rijden bereiken we het plaatsje. Ons verblijf, “Villa Romantica” ligt aan de rand van het dorpje aan de weg rechtstreeks naar Manuel Antonio. Weer een knus, kleinschalig hotelletje met dit keer een Duitse eigenaar. Onze kamer ziet er verzorgd uit en ook hier een prima WIFI verbinding.
Quepos is niet meer dan een gehucht. Er hangt wel een midden amerikaans sfeertje. Dat merk je vooral in de avond. Wij kijken voor een snelle hap, komen we Pollo a gogo oid tegen. Een cafetaria achtig ding, waar veel Tico’s hun eten halen. He, net een tafeltje onder de ventilator vrij. Lekker vreten tussen de Tico’s, want die kunnen er wat van. Nou wij zijn er ook niet vies van en we stierven van de honger. Kies maar uit, kip, rijst, bonen, tortilla, soort gele nassi etc. Keuze genoeg en het was me een partij lekker. Prima gegeten.
Die nacht lagen we total loss.
Zondag 10/03/13
Uiteraard vroeg opgestaan en na het ontbijt reden we de berg op naar Manuel Antonio. Dan denk je vroeg te wezen. Staat er al een Tico met een Ranger overhemd het verkeer te regelen. Hij heeft een plekje voor ons. Laten we ons bijna een dure gids in onze maag splitsen, maar daar bleven de woorden “No gracias” maar herhalen. Inmiddels kennen we alle verhalen over plantjes , bomen en de gele Viper slang wel uit ons hoofd.
Het is ca 5 min lopen naar de ingang. Vroeg??...wat doen al die mensen dan voor de ingang?
De file ontstaat doordat de tassen worden gecontroleerd op alcohol en drugs. Iedereen moet zijn tas laten zien en daar hebben ze 1 Tico voor ingehuurd. Na 45 min in die bloedhitte gewacht te hebben, konden we naar binnen.
Soms bleven gewoon even bij een groep staan als iedereen naar boven of naar beneden keek voor een bijzonder dier of plant.
In het park, merk je niet veel meer van de drukte. In het weekend laten ze er max 800 mensen toe.
Het weer is prima, wel warm met een hoge luchtvochtigheid. Afdruiprek weer noemen we dat, want je transpireert hier als een otter.
We liepen naar de rand van de jungle en de aangrenzende standen zagen er tropisch en verleidelijk uit, met wit zand en hoge palmen.
De apen lieten zich ook bewonderen en zo maken we een tour door het mooie natuur gebied.
Na een paar uur, lopen we richting exit. Na de lunch heerlijk ge-chillax bij het zwembad. Ook hier stikt het van de apen, vogels etc.
Inmiddels realiseren we ons, dat we in de laatste week zitten. Morgen reizen we verder naar het zuiden van Costa Rica. Een minder toeristisch gebied. Daar logeren we in Villas Gaia vlak bij het dorpje Ojachal. Hier verblijven we 3 nachten…..tot dan ;-)
Hola amigo’s
Vandaag vertrekken we van Samara richting Quepos. Op nog geen 5 km bergopwaarts vanaf ons hote ligt Manuel Antonio, met zijn nationale park.
Het is een van de bekendste parken in Costa Rica. Mede door zijn unieke ligging want de jungle grenst aan het strand.
Morgen zondag bezoeken we het gebied.
De rit naar Quepos was erg mooi, maar het was een flinke. Na 5 uur rijden bereiken we het plaatsje. Ons verblijf, “Villa Romantica” ligt aan de rand van het dorpje aan de weg rechtstreeks naar Manuel Antonio. Weer een knus, kleinschalig hotelletje met dit keer een Duitse eigenaar. Onze kamer ziet er verzorgd uit en ook hier een prima WIFI verbinding.
Quepos is niet meer dan een gehucht. Er hangt wel een midden amerikaans sfeertje. Dat merk je vooral in de avond. Wij kijken voor een snelle hap, komen we Pollo a gogo oid tegen. Een cafetaria achtig ding, waar veel Tico’s hun eten halen. He, net een tafeltje onder de ventilator vrij. Lekker vreten tussen de Tico’s, want die kunnen er wat van. Nou wij zijn er ook niet vies van en we stierven van de honger. Kies maar uit, kip, rijst, bonen, tortilla, soort gele nassi etc. Keuze genoeg en het was me een partij lekker. Prima gegeten.
Die nacht lagen we total loss.
Zondag 10/03/13
Uiteraard vroeg opgestaan en na het ontbijt reden we de berg op naar Manuel Antonio. Dan denk je vroeg te wezen. Staat er al een Tico met een Ranger overhemd het verkeer te regelen. Hij heeft een plekje voor ons. Laten we ons bijna een dure gids in onze maag splitsen, maar daar bleven de woorden “No gracias” maar herhalen. Inmiddels kennen we alle verhalen over plantjes , bomen en de gele Viper slang wel uit ons hoofd.
Het is ca 5 min lopen naar de ingang. Vroeg??...wat doen al die mensen dan voor de ingang?
De file ontstaat doordat de tassen worden gecontroleerd op alcohol en drugs. Iedereen moet zijn tas laten zien en daar hebben ze 1 Tico voor ingehuurd. Na 45 min in die bloedhitte gewacht te hebben, konden we naar binnen.
Soms bleven gewoon even bij een groep staan als iedereen naar boven of naar beneden keek voor een bijzonder dier of plant.
In het park, merk je niet veel meer van de drukte. In het weekend laten ze er max 800 mensen toe.
Het weer is prima, wel warm met een hoge luchtvochtigheid. Afdruiprek weer noemen we dat, want je transpireert hier als een otter.
We liepen naar de rand van de jungle en de aangrenzende standen zagen er tropisch en verleidelijk uit, met wit zand en hoge palmen.
De apen lieten zich ook bewonderen en zo maken we een tour door het mooie natuur gebied.
Na een paar uur, lopen we richting exit. Na de lunch heerlijk ge-chillax bij het zwembad. Ook hier stikt het van de apen, vogels etc.
Inmiddels realiseren we ons, dat we in de laatste week zitten. Morgen reizen we verder naar het zuiden van Costa Rica. Een minder toeristisch gebied. Daar logeren we in Villas Gaia vlak bij het dorpje Ojachal. Hier verblijven we 3 nachten…..tot dan ;-)
-
21 Maart 2013 - 12:25
Gerdi:
Villa Romantica...hihi hoe toepasselijk!
