Kabalebo jungle tour WestSuriname

Zaterdag : dag 7

Vandaag nemen we jullie mee naar Kabalebo in West Suriname. Kabalebo ligt op 270 km ten westen van Paramaribo, diep in het oerwoud en alleen per vliegtuigje te bereiken. Het gebied is heuvelachtig met de Misty mountain met zijn 500 meter als hoogste berg. Aan de voet van de berg loopt de Kabalebo rivier. Bij de rivier is er een airstrip aangelegd door Operation Grasshopper. Dit was een project 1959 om van uit de lucht onderzoek te doen naar bodemschatten. Kabalebo is 1 van de 7 aangelegde airstrips. In 2010 hebben we ook al gebruik gemaakt van een zo’n airstrip nl het ver zuiderlijk gelegen Palumeu. Zo’n airstrip is niet meer dan een ontgonnen stuk oerwoud, wat begroeid is met gras en behoorlijk hobbelig is. Het stijgen en het landen is hierdoor een ervaring op zich. Hier is het Kabalebo resort gebouwd.
Zaterdag 10 uur melden we ons op vliegveld Paramaribo “Zorg en Hoop” De vlucht zal ca 70 min duren en wordt uitgevoerd door Gumair. We werden zelf gewogen, trokken hierna even wit weg en daarna onze bagage. Deze mocht niet meer dan 7 kg zijn. Met de bagage hadden we geen overgewicht, maar we zijn samen overeengekomen, dat we bij thuiskomst direkt weer op dieet gaan en het sporten weer gaan oppakken. Wat wil je met al die Roti’s, nassi, Parbo’s en Surinaamse kleffe cake.
Het totaal aantal reizigers bestaat uit totaal 6 personen. Het toestel is het type Cessna Caravan 1.
De voorraad eten, drinken, bestelde materialen en onze tassen etc werden ingeladen. Wij ook aan board. Je moet je werkelijk helemaal dubbelvouwen om je door het vliegtuigje naar voren te verplaatsen. Gelukkig zitten we naast elkaar en we hadden de riemen nog maar net vast of de piloot trok zijn gas open. De propeller maakte een oorverdovend lawaai. De neus trok stijl op en voor dat we de kauwgom konden pakken zaten we al hoog boven Paramaribo. Door de wolken heen, schudt het toesteltje aanzienlijk. Boven het wolken pak werd het rustiger.
Op sommige stukken had je helder zicht op oerwoud wat eruit zag als een Broccoli veld.
Wat gaat de tijd daarboven snel. Met een laagvliegende bocht kwam de airstrip kabalebo in zicht. De rivier was al zichtbaar.
De landing ging.. HoBBeLiG. Geland,…puff., wetende dat bij operation Grasshopper diverse vliegtuigjes waren gecrashed.
Hier op Kabalebo en ook op Palumeu is er eentje midden in de rivier belandt.
Ontvangst is heel gastvrij. De crew bestaan uit ca 26 personen, die hier een aantal maanden achter elkaar verblijven.
De logde bestaat uit geschakelde privé kamers, met eigen badkamer en wc. Niks geen gedoe met hangmatten en buiten pitten.
We begonnen vrij snel aan een zgn gewenning jungle tour. Vanuit het resort gingen we de bush in. Al vrij snel kwamen we het vliegtuig wrak van onze voorganger tegen. Het toestel is hier in de jaren 60 gecrashed en ligt hier nog steeds. Het vervoerde cargo. De piloot is met de schrik vrijgekomen en heeft het overleefd.
De tour werd kort daarna onderbroken door een hevige tropische regenbui. Poncho’s, ja die hebben we. Aline had er eentje bij zich en ik…niet dus. Binnen een paar minuten ben je zeiknat, dan kan je net zo goed doorlopen. Buitjes duren hier maar kort en nat of niet genoten we van de natuur.
De volgende dag begonnen we met onze 2e expeditie. Met een betere uitrusting, tw lange broek, dichte schoenen, shirt met lange mouwen, hoofddeksel, poncho , water, zout en suiker vertrokken we met een korjaal stroom afwaarts. Bij een stroomversnelling (Sula’s genoemd) dachten we, hoe gaan ze dit in vredes naam doen. De Korjaal maakt een plotselinge wending naar de oever en meert aan. De rivier ligt tov de oever erg laag, dus begonnen we met een klim door de modder. Nadat we elkaar omhoog hadden getrokken, stonden we midden in een dichtbegroeid oerwoud. We kregen eerst nog wat laatste aanwijzingen, zoals broekspijp in je sokken en alles goed dichtmaken. Als je hier met sneakersokjes loopt heb je een probleem.
De geluiden van het oerwoud is erg divers. krekels, vogels en in de verte horen we de brulapen. We waren met 2 gidsen en 4 personen. Wij en een stel, Chris en Corrie uit Rotterdam. Gids voorop, wij als 2e paar waarvan ik samen met de 2e gids als hekkensluiter. Wij lopen liever achteraan, dan ziet de rest niet zo erg hoe je af en toe je nek breekt over een boomstronk of een tak in je gezicht gezwiept krijgt. De vochtigheid is enorm hoog en de temperatuur ligt op ca 30 graden. Na 5 minuten lopen, transpireert iedereen zich als een afdruiprek.
De 1ste helft van de tocht duurt ca 2 uur. De gids voorop hakt met een machete te begroeiing weg en let op spinnenwebben met spinnen zo groot als je hand kunnen zijn. De kleinere zijn overigens gevaarlijker en giftiger. We spotten een aantal dieren waaronder een kleine groene gifkikker, bosschilpad, bladpad, bosspin en een aantaal slangen. Ook de planten en bomen worden benoemd. Ooit van een knoflook liaan, Viagraboom , een anti diarree plant, en een vuurrode bloem die ze gebruiken voor oogdruppels? Je hebt hier zowat geen Apotheker nodig. Zelfs de schors van een boom trekken ze thee van als je malaria hebt opgelopen.
De oudere gids Djoggie weet enorm veel en de jongere luistert aandachtig mee.
Na 2 uur belanden we weer bij een stroomversnelling. Geen idee hoe veel km we gelopen hebben, maar ze rekenen hier in tijden. Lunchen…potje rijst met vis en groente, natuurlijk lauw en een beker noedel soep. Het hete water v vervoerde we met thermosflessen. Slim, koolhydraten en zout.
Teamoverleg…., de gids stelt ons de keuze om nog ca 1 ½ uur verder te lopen, zodat er in een sula gezwommen kan worden of terug. Rottenissers zijn bikkels en kozen unaniem voor doorgaan.
Na 1 ½ uur bestemming bereikt…de sula. Ja, ehh, mooi dat ie achter de rivier spiltsing ligt. Jaaa, we spannen een touw over de rivier heen waar je je aan vast kan houden. Dan loop je even door een stukje bush heen en dan zie je een ware wildwaterbaan, aldus de gids.
Dat hield in, dat we onze jungle outfit moesten omruilen voor een zwembroek. Heb je ooit wel eens midden in het oerwoud in je blote reet gestaan om je zwembroek aan te kunnen trekken. Nee?? ..wij dus wel . Klaarrr..richting touw. De stroming is sterk, maar je staat tot ongeveer tot je middel in het water. We hielden elkaar in de gaten en iedereen bereikt veilig de overkant. Tja de mini tocht door het stukje busch in je zwembroek was minder, maar we werden beloond met een waar paradijs. Met 6 man inclusief de gidsen genoten van de verkoeling van de sula.
Zonder fluitje, kregen we het sein dat we terug moesten naar onze achtergelaten kleding. OK, 2 uur lopen plus 1 ½ uur is 3 ½ uur heen, dus oeps…nu terug, 3 ½ uur. Niet zeiken, geniet en gaan met die banaan.
De tocht terug ging voorspoedig. Je moet hier erg veel drinken en je zout/suiker gehalte aanvullen.
Net voordat de vermoeidheid toe begon te slaan,( dit merk je dat je bijna bij iedere stronk je nek zowat breekt) bereikte we weer de rivier en lag gelukkig de korjaal. Wij gleden zowat de korjaal in en plofte voor half dood neer. We genoten van de korjaal tocht en naderen Kabalebo resort.
We zijn de enige 6 gasten op het hele resort, dus privacy genoeg. We kleden ons voor de kamer uit.
Geen behoefte aan bezoekers vannacht,

De volgende dag, zo stijf als een hark begonnen we aan onze 2e tocht. Het beklimmen van de Mistic mountain was door de regen geen optie. Een alternatief zou zijn een loop van 3 uur, zwemmen en met een korjaal terug. Gave tocht ook. Weer anders dan de 1 ste dag. Iets meer klimmen, maar ook…door een moeras. Die hadden we nog nooit gehad, dus waarom ook niet.
Gelukkig hadden ze een manier gevonden, om door het moeras te lopen en toch droge schoenen te houden. Gewoon dode bomen omkappen en over het water neergooien. Hahaha, dat ga je toch noot redden zonder je evenwicht te verliezen? We kregen 2 stokken in onze handen gedrukt en we staken allemaal de 200 meter moeras over.
Na 3 uur allerlei flora en fauna gespot te hebben, doken we heerlijk het water in. Hier hebben we onze kleding uitgespoeld en op de rotsen te drogen gelegd. Later hoorde we het motorgeluid van de korjaal.
Bij het terug varen werd de motor uitgezet. De hengels werden gepakt en de gidsen begonnen te vissen. We varen ca 1 uurtje mee met de stroom. Overvliegende Ara’s, Toekans en kolibries vliegen over de rivier. Vooral de Ara’s en Papegaaien hoor je krijsen.
Moe, maar voldaan keken we terug op weer een geslaagde dag.

Dinsdag, dag 10…laatste dag al weer. We vertrekken om 12 uur richting Paramaribo. Elk uur benutten we en krijgen de kans om nog een kajak tocht te maken. 8 uur vertrekken we met een Korjaal stroomopwaarts richting de aangemeerde kajak. Na ca 1 uur varen zien we de rode 2 persoons kajak liggen. Zwemvesten aan en stroomafwaarts richting Kabalebo terug. De korjaal gaf gas en wacht je op een bepaald punt op. Dan zit je met zijn tweetjes in een kajak, op een rivier, midden in het oerwoud van Suriname. Dit was voor ons intens genieten. Wat een rust en ook weer veel dieren kunnen spotten.

De vlucht naar Paramaribo verliep rustig. Onze vaste taxi gebeld en kwamen bepakt met vieze meurende kleding terug op Kekemba. Hier hebben de boel kunnen wassen en ons zelf kunnen douchen met schoon water en geen rivier water.
Wat voelen we ons bevoorrecht, dat we dit soort vakanties mogen meemaken. OK, we hebben misschien een paar dagen nodig om bij te komen, maar het was zeker de moeite waard.