02-10-19 Three night's at Watchman Zion
Blijf op de hoogte en volg Rick & Aline
02 Oktober 2019 | Verenigde Staten, Bryce Canyon City
Morgu, we verlaten Kodachrome. We hebben het prima naar ons zin gehad op deze campground. We stonden in de middle of nowhere, maar midden in de natuur.
De rit is maar een klein uurtje en we arriveren al 11 uur op Ruby’s Inn Campground.
Inmiddels zijn we al wat mondiger en vragen of we al kunnen inchecken. De vorige campers waren al op pad, dus dat was geen probleem.
We verzamelen een paar kilo was en gooien die in de machine.
Na een uurtje is alles schoon en we pakken de shuttle naar Bryce. Er staat een flinke wind, maar de zon schijnt dapper. We lopen de route langs de kliffen van Bryce. Van 5 jaar geleden was het wow effect enorm. Door de wind en het ontbreken van hekken ivm renovatie was het hier enorm oppassen.
De wind was soms zo sterk dat het niet onwaarschijnlijk was dat je zo de afgrond werd ingeblazen. We hielden daardoor gepaste afstand van dit horror decor. Zoals gewoonlijk vond de ander, we noemen geen namen maar begint met een A , dat er werd overdreven….hahaha….yeh right.
We laten Bryce met haar wind achter ons en zoeken de camper weer op. Middagje relaxen geblazen.
Vanavond, hoe toepasselijk…. eten we chili con Carne.
Maandag 30.09.19
Het heeft gevroren vannacht – 4 graden. We worden wakker, koud...koud….en gooien de heater aan op standje max.
De waterleiding is uit voorzorg afgesloten, laten we hopen dat de camper voorraad water tank niet is bevroren.
We hebben geluk en wachten tot de temperatuur wat warmer is. De man gaat als gewoonlijk als 1ste douchen, zodat de vrouw A: nog even kan blijven liggen en B: het badkamertje ontdooid is.
We nemen een extra kop hete koffie en maken de boel klaar voor vertrek.
Bye Bye Bryce…
De rit zal zijn naar Watchman Campground vlak bij Springdale in het Zion nat park zijn.
We hebben deze route 5 jaar eerder gedaan en we weten dat we door een lange tunnel moeten, maar dit keer met een camper.
De tunnel is te smal en te laag aan de zijkanten, dus je moet er met je campertje alleen door.
Ze stoppen al het verkeer en wanneer er geen tegenliggers meer zijn mag je doorrijden.
Je moet dan wel in het midden gaan rijden, want anders blijft er een stuk van je camper in de tunnel achter.
Uiteraard moeten we hiervoor dokken en we betalen $ 15
Het is veel bochtenwerk en het is er aardig druk. We merken dat het seizoen hier nog lang niet is afgelopen. De temperatuur is hier overigens een stuk aangenamer.
Watchman campground is ook volgeboekt, maar wij hebben hier 3 nachten te weten reserveren. Aline heeft een mooie plaats uitgezocht en we installeren de camper. Dit keer alleen stroom, maar voor de rest even naar de dump punt rijden.
We maken het ons gemakkelijk, lopen over de de campground en laten de BBQ weer overuren draaien.
De at&t heeft hier goed bereik, dus dat werd een netflixje.
Dinsdag 01-10-19
Goedemorgen oktober. We hebben keigoed geslapen. Vandaag lopen vanaf Watchman langs de rivier ca 1 uur naar een opstap punt van de Zion Shuttle. Schitterend weer en door de vroege ochtend zon schijnt het licht mooi op de bergen. Het is hier erg groen en we lopen vrijwel alleen.
Ook hier heeft de herfst toegeslagen.
We genieten van de wandeling en steken af en toe een riviertje over. De shuttle opstapplaats is in zicht en we lieten ons terug brengen naar het beginpunt.
De middagen reserveren we hier om te relaxen, zonnen ( 26 graden, strak blauw ) en te lezen.
Woensdag 02-10-19
Morgen, goed geslapen en een prima ochtend temperatuur. Planning gemaakt om de Emerald Pool te lopen. We moeten de Zion Shuttle nemen en vandaar uit begint de trail.
5 jaar geleden liepen we The Narrow, river walk. Heel gaaf zo via het water te lopen, maar dat zit er voor dit jaar niet in. Toen nog gewoon te doen met een paar gimpen en een stok, maar nu ivm de temperatuur adviseren ze waterdichte schoenen en broek.
Eerst ontbijten we met een paar pancakes, koffie en sapje. We lezen dat het Franciscus & Vlietland een aantal afdelingen een zondagdienst draaien, waaronder de Dialyse. Hopelijk is dat alles aangekomen bij de NVZ.
Maf om dit vanuit de US op social media te volgen.
We stappen de shuttle in en rijden via een mooie route naar de Emerald pool trail. We lopen midden tussen de bergen waarvan de een nog hoger en imposante is dan de ander. Het is nog vroeg en we hebben het rijk voor ons alleen. Aan het einde worden we beloond met een bescheiden waterval waarvan het water in een pool stroomt. Het lijkt hier wel een verborgen landschap. We lopen langs de waterval en we zien een regenboog verschijnen.
Tijdens het teruglopen merken we dat het al wat drukker wordt.
Na de lunch is de middag niks doen aangebroken. We maken de restjes, nacho chips, Vodka, etc op.
De koelkast vullen we met de rest van de voorraad water, ijsthee, cola etc
We beseffen dat dit de laatste middag in de natuur is en morgen verder rijden naar Las Vegas.
De laatste campground in LV gebruiken we om de boel bij elkaar te rapen en in de tassen te mikken. De camper verder opruimen en een doekje over het interieur.
De volgende dag (vrijdag) leveren de camper in en worden we naar Red Roof Inn hotel gebracht. We verblijven daar 2 nachten en maken wat tijd vrij om over de strip van LV te lopen.
De BBQ draait nog even voor wat steak’s en wordt later geadopteerd door een stel uit Brabant. Met een volle propaan fles erbij kunnen zij er zo mee verder.
We maken het ons verder gemakkelijk en rollen zo de avond in.