24.09.19 tm 28.09.19 Capitol Reef
Blijf op de hoogte en volg Rick & Aline
24 September 2019 | Verenigde Staten, Bryce Canyon City
24.09.19 tm 28.09.19 Capitol Reef, Fruita camp, Grand Wash trail, appel pickup, Kodachrome camp
zondag 29 september 2019, Bryce Canyon City, Verenigde Staten
Dinsdag 24.09.19
Mogge, de ochtenden worden minder koud, mooi meegenomen bij het opstaan. Er is al een aardige bedrijvigheid. We staan net achter een sportveld en daar worden in de vroege ochtend al honkbal trainingen gegeven. In de middag hoor je de cheerleaders hun dingetje doen.
We ontbijten op ons gemakje en maken ons klaar voor een klein ritje naar “Canyonland national park”
Canyonland is een wildernis aan hoge grillige rotsen in het hart van de Colorado plateau. Je komt zgn meadows, Arches en riviertjes tegen. Door natuur invloeden zoals water en wind is het landschap als zodanig gevormd.
We maken een rit langs “Shafer Canyon” en lopen een hike.
We ontmoeten een stel motorrijders van het kaliber “ruig”. Aardige gasten, waarvan eentje zijn mattie bij zich had in de vorm van een geplakte foto op een stokkie. Hij legde uit dat zijn maat niet mee kon op deze trip, heeft toen deze foto in elkaar gefrubbeld en bij het vastleggen van mooie spots hield ie het fotobordje omhoog…...zo reist ie toch een beetje mee, da’s nog eens een vriend.
We merken dat het seizoen aan het aflopen is, want het is er gezellig druk. We genieten ook van dit national park, hoewel het niet een van bekendste is, wat het park niet minder interessant maakt.
We besteden de tijd hier tot in de voormiddag. De temperatuur loopt aardig op en om het lekker te houden rijden we terug naar Moab.
We lunchen wat en besluiten lekker te gaan relaxen en zwemmen. Het zwembad is top. Lekker rustig en we luisteren naar een country deuntje op de achtergrond. Uiteraard nemen we er een Vodca/coke mix-je bij en spelen Knabbel en Babbel met Prepsels.
Ik zie wel een “No Alcohol” staan, maar dat geldt alleen voor Amerikaanse gasten, anders had er wel “Geen Alkohol” gestaan.
We blijven tot laat in de namiddag de ligstoelen bezet houden.
Het verzinnen van wat zullen we vanaaf eten levert geen problemen op. De tafel- BBQ is ideaal, gas erop en gaan met die banaan. Als sitekicks verzinnen we van alles en nog wat.
Morgen rijden we van Moab naar “Capitol Reef”en logeren 2 nachten op “Fruita Campground” bij Torrey.
Woensdag 25.09.19
Vandaag zoals gezegd vertrekken we naar Capitol Reef nat park. Fruita campground ligt in het, ja hoor….Fruitteelt gebied. De rit is niet zo heel erg lang en we passeren weer een ander gebergte als voorheen. Het gebergte heeft een structuur wat lijkt op een liggende reuze olifant, grijs met van die rimpels.
Na het passeren van enorme vlaktes komen we aan in Capitol Reef.
Fruita Campground behoort tot het park en je hebt mazzel als je een plaatsje weet te reserveren. We staan hier tegen boomgaarden met fruit aan. Momenteel hangen er alleen appels aan de bomen.
Je mag jezelf gratis helemaal suf eten aan de appels als je op de boomgaard bent, neem je ze mee dan zelf even wegen en $ 1 per pond in het bakje doen…..dat doen we morgen wel.
Vanmiddag wordt het niksdoen geblazen. Beetje rondgelopen en in de zon gezeten.
We eten vanavond wat makkelijks, broodje home made hamburgers met alles erop en eraan.
Avondje lezen, drankje en…..welterusten.
Donderdag 26.09.19
Goodmornig Fruitahhhhh. Tis goed weer, niet koud gehad vannacht en we kunnen er na een ontbijtje met een plens koffie weer tegenaan.
We besluiten om de “Grand Wash” trail te gaan lopen. We staan deze 2 nachten selfsupporting , dus motor starten en weg wezen.
De trail begint aan een parkeer gelegenheid zo’n 15 km rijden vanuit Fruita. We hebben goede schoenen, water, foto/gopro bij ons en we beginnen al gelijk te lopen over een rivierbedding die dwars als een kloof door enorme bergen loopt. Als je de top wilt bekijken, moet je hoofd bijna naar achter geklapt worden. Losliggende rotsen liggen op de loer….shit valhelm niet bij ons.
We lopen een beetje in het midden, leek ons wel zo handig.
Op de bord aan het begin van de trail hadden ze het over “The Narrows”...bleek dat we na een uurtje lopen de doorgang wel op een heel nauw openingetje begonnen te lijken….oh vandaar “The Narrows” We kunnen erdoor, maar we vonden het wel best zo….we zijn niet van die grotten mensen.
Het wordt overigens afgeraden deze trail te lopen als het weer omslaat in regen en storm. Je hoeft geen slimmerd te zijn voor de reden waarom.
De trail was schitterend en we besluiten de Scenic route te rijden.
Deze begint bij de campground en is 10 km lang. Het smalle weggetje werd hier en daar het rijden met de camper wel een uitdaging. We passeren hoge kliffen met grillige silhouette die leken op gebeeldhouwde Egyptenaren. De route nam ons mee door een fantasie landschap.
Al die indrukken maakt je hongerig en we zetten bij Fruita de generator even aan, vervolgens de magnetron om 2 enorme gevulde burrito”s klaar te stomen. Kant en klare Walmart a $ 1 per stuk Burrito.
We hebben het plukken van de appels nog tegoed en lopen naar de appel boomgaard. We pakken een lange stok met een soort vlechtwerk houder ( zo eentje zoals dat speelgoed ding waar je een balletje omhoog moet schieten om die vervolgens weer moet opvangen in dat houdertje.)
Nieuwsgierige herten volgen ons op de voet. Zo’n kudde van 10 stuks, compleet met jong leven hier in de buurt. Ze zijn voorzichtig, maar niet schuw of zo.
We spelen een aangeklede versie van Adam en Eva en scoren een kleine 2 kilo aan heerlijke appels. We houden ons aan de spel-betaalregels en hebben een appeltje voor de dorst.
De middag houden we verder koest….tis tenslotte vakantie.
Het weer wordt iets meer bewolkt, maar dat hield ons niet tegen om weer een buiten maaltijd in elkaar te flansen.
Morgen weer een dag en rijden we naar Kodachroom State Park, weer een stuk zuidelijker.
Vrijdag 27.09.19
We slapen iets uit dwz tot een uur of 8 en maken na het ontbijt de boel klaar voor het vertrek naar “campground Kodachrome” vlak bij het Bryce nat park.
De route is ca 180 km, dus nemen we de scenic route.
Bij Torrey ca 15 km tanken we af en merken dat de mobile brigade online geluiden gaf. We staan hier al aardig hoog, vandaar de verbindingen.
De dekking was de afgelopen 2 dagen nada...op Kodachrome is er ook geen verbinding, dus we nemen even de tijd om event. bijzonderheden vanuit het thuisfront te checken.
Alles OK en we zetten verder koers naar het zuiden.
De weg laat zich verrassen door wederom enorme gebergte, knalgele Aspenleafs ( loofbomen met gele herfstkleurige bladeren die opvallend afsteken tussen de groene dennenbomen), smalle weggetjes langs afgronden en een dooie Black Angus koe, die was aangereden. Je wordt gewaarschuwd dat je door een gebied rijdt waar het vee vrij rond loopt, maar het kan wel eens ongelukkig uitvallen. We passeren een moeder koe met 2 kleine kalfjes.
We stijgen behoorlijk en de old lady RV laat zich niet kennen en gromt zich naar boven. We naderen een soort afsluitdijk waar net 2 auto’s elkaar kunnen passeren. Hier geen water aan weerskanten, maar aan elke kant een enorme afgrond. Hier een speed limit 25 miles bordje, joh….wat denk jezelf. We rijden voorzichtig langs de afgrond in de hoop dat we niet zo omgebouwde RET bus tegen komen want dan hebben we hier een probleem.
Ik hoor aan mijn rechter oor, alleen ohhhh…..jezussss…..OMG…..niet te dicht aan de kant…..en ik zie zelf helemaal niks van die afgrond off dead’s, dan alleen die strepen op de weg.
Gelukkig alleen een kleine personen auto als tegenligger en geef een poep gas, weg wezen hier.
Het rijden is hier beslist niet saai en we laten het Escalades district achter ons. Als lunch hebben we een afspraak met de plaatselijke Subway in een klein gehucht.
We naderen Bryce national park en TT Go geeft nog maar een aantal km aan voor campground Kodachrome.
Aline heeft ook dit keer een mooie plek gereserveerd midden tussen gele bloemachtige struiken, bomen en we zijn omsingeld door bergen.
We hebben hier water, stroom en een dumpgat. Met de levelers zetten we de RV waterpas en sluiten de boel aan.
Het weer is hier prima, strak blauw en aangename temp. We hebben de tijd voor de rit genomen en het is tegen 15 uur. Borreltijd en we genieten van de vrijheid hier.
Diner of the day: Spaghetti ala carne, Chardonney en een zuiveltje toe. Het wordt hier al redelijk snel donker en we maken ons klaar voor het sterren kijken. Frisjes, welnee want het hout voor het kampvuur ligt klaar. We lenen een bijl van een gezin uit Salt lake City, waarvan zij Duits en hij Amerikaan en hakken kleine aanmaak stukjes.
Het vuur liet zich met een stuk papier snel aansteken en het werd al snel donker. De Poolster liet zich als 1ste zien en de rest volgde. Binnen no time is de lucht bezaaid met duizenden sterren en de melkweg werd ook duidelijk zichtbaar. Er is frequent vliegverkeer, waarvan je denk een vallende ster te zien.
Zo werd het al snel laat….tot morgen.
Zaterdag 28.09.19
Vandaag laten we de camper staan en nemen overal ruim de tijd voor. Het weer begint met wat bewolking, maar de temperatuur is aangenaam.
Tegen het einde van de ochtend wordt het zonnig en de bergen rondom ons staan de uitnodigend bij.
We besluiten de Angel Palace trail te lopen, die begint bij de de campground “Kodachrome”
“
Nog geen minuut later lopen we een kloof door en moeten omhoog klauteren. Deze handeling hadden we niet zien aankomen, maar we laten ons niet kennen. Onze regel...”neem de tijd en laat je niet opjagen” laten we ingaan en houden elkaar goed in de gaten.
Hier ervaren we op bescheiden schaal bordjes met pijltjes. In ieder geval duidelijker dan in Devils Garden.
Er wordt een beroep gedaan op ons evenwicht, beenspieren en het fenomeen hoogtevrees werd uitgedaagd. De trail was heftig, maar de omgeving is schitterend. We zien eenmaal op hoogte de camper in de verte staan. Na ca 2 uur waren we veilig geland en sloegen een high 5.
Na de lunch hielden we een easy going middag...zonnen, drankje, nacho chippie met guacamole en nog een drankje…
Van niks doen krijg je ook honger en we bereiden een 3* maaltijd. De kok die de BBQ bediend was er ook en binnen no time, “eet smakelijk”
De avond werd een beetje lezen, fotoos saven en het schrijven van de blog.
Morgen een klein uurtje van de volgende stop, Ruby’s Inn campground in “Bryce national Park”
zondag 29 september 2019, Bryce Canyon City, Verenigde Staten
Dinsdag 24.09.19
Mogge, de ochtenden worden minder koud, mooi meegenomen bij het opstaan. Er is al een aardige bedrijvigheid. We staan net achter een sportveld en daar worden in de vroege ochtend al honkbal trainingen gegeven. In de middag hoor je de cheerleaders hun dingetje doen.
We ontbijten op ons gemakje en maken ons klaar voor een klein ritje naar “Canyonland national park”
Canyonland is een wildernis aan hoge grillige rotsen in het hart van de Colorado plateau. Je komt zgn meadows, Arches en riviertjes tegen. Door natuur invloeden zoals water en wind is het landschap als zodanig gevormd.
We maken een rit langs “Shafer Canyon” en lopen een hike.
We ontmoeten een stel motorrijders van het kaliber “ruig”. Aardige gasten, waarvan eentje zijn mattie bij zich had in de vorm van een geplakte foto op een stokkie. Hij legde uit dat zijn maat niet mee kon op deze trip, heeft toen deze foto in elkaar gefrubbeld en bij het vastleggen van mooie spots hield ie het fotobordje omhoog…...zo reist ie toch een beetje mee, da’s nog eens een vriend.
We merken dat het seizoen aan het aflopen is, want het is er gezellig druk. We genieten ook van dit national park, hoewel het niet een van bekendste is, wat het park niet minder interessant maakt.
We besteden de tijd hier tot in de voormiddag. De temperatuur loopt aardig op en om het lekker te houden rijden we terug naar Moab.
We lunchen wat en besluiten lekker te gaan relaxen en zwemmen. Het zwembad is top. Lekker rustig en we luisteren naar een country deuntje op de achtergrond. Uiteraard nemen we er een Vodca/coke mix-je bij en spelen Knabbel en Babbel met Prepsels.
Ik zie wel een “No Alcohol” staan, maar dat geldt alleen voor Amerikaanse gasten, anders had er wel “Geen Alkohol” gestaan.
We blijven tot laat in de namiddag de ligstoelen bezet houden.
Het verzinnen van wat zullen we vanaaf eten levert geen problemen op. De tafel- BBQ is ideaal, gas erop en gaan met die banaan. Als sitekicks verzinnen we van alles en nog wat.
Morgen rijden we van Moab naar “Capitol Reef”en logeren 2 nachten op “Fruita Campground” bij Torrey.
Woensdag 25.09.19
Vandaag zoals gezegd vertrekken we naar Capitol Reef nat park. Fruita campground ligt in het, ja hoor….Fruitteelt gebied. De rit is niet zo heel erg lang en we passeren weer een ander gebergte als voorheen. Het gebergte heeft een structuur wat lijkt op een liggende reuze olifant, grijs met van die rimpels.
Na het passeren van enorme vlaktes komen we aan in Capitol Reef.
Fruita Campground behoort tot het park en je hebt mazzel als je een plaatsje weet te reserveren. We staan hier tegen boomgaarden met fruit aan. Momenteel hangen er alleen appels aan de bomen.
Je mag jezelf gratis helemaal suf eten aan de appels als je op de boomgaard bent, neem je ze mee dan zelf even wegen en $ 1 per pond in het bakje doen…..dat doen we morgen wel.
Vanmiddag wordt het niksdoen geblazen. Beetje rondgelopen en in de zon gezeten.
We eten vanavond wat makkelijks, broodje home made hamburgers met alles erop en eraan.
Avondje lezen, drankje en…..welterusten.
Donderdag 26.09.19
Goodmornig Fruitahhhhh. Tis goed weer, niet koud gehad vannacht en we kunnen er na een ontbijtje met een plens koffie weer tegenaan.
We besluiten om de “Grand Wash” trail te gaan lopen. We staan deze 2 nachten selfsupporting , dus motor starten en weg wezen.
De trail begint aan een parkeer gelegenheid zo’n 15 km rijden vanuit Fruita. We hebben goede schoenen, water, foto/gopro bij ons en we beginnen al gelijk te lopen over een rivierbedding die dwars als een kloof door enorme bergen loopt. Als je de top wilt bekijken, moet je hoofd bijna naar achter geklapt worden. Losliggende rotsen liggen op de loer….shit valhelm niet bij ons.
We lopen een beetje in het midden, leek ons wel zo handig.
Op de bord aan het begin van de trail hadden ze het over “The Narrows”...bleek dat we na een uurtje lopen de doorgang wel op een heel nauw openingetje begonnen te lijken….oh vandaar “The Narrows” We kunnen erdoor, maar we vonden het wel best zo….we zijn niet van die grotten mensen.
Het wordt overigens afgeraden deze trail te lopen als het weer omslaat in regen en storm. Je hoeft geen slimmerd te zijn voor de reden waarom.
De trail was schitterend en we besluiten de Scenic route te rijden.
Deze begint bij de campground en is 10 km lang. Het smalle weggetje werd hier en daar het rijden met de camper wel een uitdaging. We passeren hoge kliffen met grillige silhouette die leken op gebeeldhouwde Egyptenaren. De route nam ons mee door een fantasie landschap.
Al die indrukken maakt je hongerig en we zetten bij Fruita de generator even aan, vervolgens de magnetron om 2 enorme gevulde burrito”s klaar te stomen. Kant en klare Walmart a $ 1 per stuk Burrito.
We hebben het plukken van de appels nog tegoed en lopen naar de appel boomgaard. We pakken een lange stok met een soort vlechtwerk houder ( zo eentje zoals dat speelgoed ding waar je een balletje omhoog moet schieten om die vervolgens weer moet opvangen in dat houdertje.)
Nieuwsgierige herten volgen ons op de voet. Zo’n kudde van 10 stuks, compleet met jong leven hier in de buurt. Ze zijn voorzichtig, maar niet schuw of zo.
We spelen een aangeklede versie van Adam en Eva en scoren een kleine 2 kilo aan heerlijke appels. We houden ons aan de spel-betaalregels en hebben een appeltje voor de dorst.
De middag houden we verder koest….tis tenslotte vakantie.
Het weer wordt iets meer bewolkt, maar dat hield ons niet tegen om weer een buiten maaltijd in elkaar te flansen.
Morgen weer een dag en rijden we naar Kodachroom State Park, weer een stuk zuidelijker.
Vrijdag 27.09.19
We slapen iets uit dwz tot een uur of 8 en maken na het ontbijt de boel klaar voor het vertrek naar “campground Kodachrome” vlak bij het Bryce nat park.
De route is ca 180 km, dus nemen we de scenic route.
Bij Torrey ca 15 km tanken we af en merken dat de mobile brigade online geluiden gaf. We staan hier al aardig hoog, vandaar de verbindingen.
De dekking was de afgelopen 2 dagen nada...op Kodachrome is er ook geen verbinding, dus we nemen even de tijd om event. bijzonderheden vanuit het thuisfront te checken.
Alles OK en we zetten verder koers naar het zuiden.
De weg laat zich verrassen door wederom enorme gebergte, knalgele Aspenleafs ( loofbomen met gele herfstkleurige bladeren die opvallend afsteken tussen de groene dennenbomen), smalle weggetjes langs afgronden en een dooie Black Angus koe, die was aangereden. Je wordt gewaarschuwd dat je door een gebied rijdt waar het vee vrij rond loopt, maar het kan wel eens ongelukkig uitvallen. We passeren een moeder koe met 2 kleine kalfjes.
We stijgen behoorlijk en de old lady RV laat zich niet kennen en gromt zich naar boven. We naderen een soort afsluitdijk waar net 2 auto’s elkaar kunnen passeren. Hier geen water aan weerskanten, maar aan elke kant een enorme afgrond. Hier een speed limit 25 miles bordje, joh….wat denk jezelf. We rijden voorzichtig langs de afgrond in de hoop dat we niet zo omgebouwde RET bus tegen komen want dan hebben we hier een probleem.
Ik hoor aan mijn rechter oor, alleen ohhhh…..jezussss…..OMG…..niet te dicht aan de kant…..en ik zie zelf helemaal niks van die afgrond off dead’s, dan alleen die strepen op de weg.
Gelukkig alleen een kleine personen auto als tegenligger en geef een poep gas, weg wezen hier.
Het rijden is hier beslist niet saai en we laten het Escalades district achter ons. Als lunch hebben we een afspraak met de plaatselijke Subway in een klein gehucht.
We naderen Bryce national park en TT Go geeft nog maar een aantal km aan voor campground Kodachrome.
Aline heeft ook dit keer een mooie plek gereserveerd midden tussen gele bloemachtige struiken, bomen en we zijn omsingeld door bergen.
We hebben hier water, stroom en een dumpgat. Met de levelers zetten we de RV waterpas en sluiten de boel aan.
Het weer is hier prima, strak blauw en aangename temp. We hebben de tijd voor de rit genomen en het is tegen 15 uur. Borreltijd en we genieten van de vrijheid hier.
Diner of the day: Spaghetti ala carne, Chardonney en een zuiveltje toe. Het wordt hier al redelijk snel donker en we maken ons klaar voor het sterren kijken. Frisjes, welnee want het hout voor het kampvuur ligt klaar. We lenen een bijl van een gezin uit Salt lake City, waarvan zij Duits en hij Amerikaan en hakken kleine aanmaak stukjes.
Het vuur liet zich met een stuk papier snel aansteken en het werd al snel donker. De Poolster liet zich als 1ste zien en de rest volgde. Binnen no time is de lucht bezaaid met duizenden sterren en de melkweg werd ook duidelijk zichtbaar. Er is frequent vliegverkeer, waarvan je denk een vallende ster te zien.
Zo werd het al snel laat….tot morgen.
Zaterdag 28.09.19
Vandaag laten we de camper staan en nemen overal ruim de tijd voor. Het weer begint met wat bewolking, maar de temperatuur is aangenaam.
Tegen het einde van de ochtend wordt het zonnig en de bergen rondom ons staan de uitnodigend bij.
We besluiten de Angel Palace trail te lopen, die begint bij de de campground “Kodachrome”
“
Nog geen minuut later lopen we een kloof door en moeten omhoog klauteren. Deze handeling hadden we niet zien aankomen, maar we laten ons niet kennen. Onze regel...”neem de tijd en laat je niet opjagen” laten we ingaan en houden elkaar goed in de gaten.
Hier ervaren we op bescheiden schaal bordjes met pijltjes. In ieder geval duidelijker dan in Devils Garden.
Er wordt een beroep gedaan op ons evenwicht, beenspieren en het fenomeen hoogtevrees werd uitgedaagd. De trail was heftig, maar de omgeving is schitterend. We zien eenmaal op hoogte de camper in de verte staan. Na ca 2 uur waren we veilig geland en sloegen een high 5.
Na de lunch hielden we een easy going middag...zonnen, drankje, nacho chippie met guacamole en nog een drankje…
Van niks doen krijg je ook honger en we bereiden een 3* maaltijd. De kok die de BBQ bediend was er ook en binnen no time, “eet smakelijk”
De avond werd een beetje lezen, fotoos saven en het schrijven van de blog.
Morgen een klein uurtje van de volgende stop, Ruby’s Inn campground in “Bryce national Park”
