16.09.19 tm 18.09.19 Buffalo Wyoming to Custer
Blijf op de hoogte en volg Rick & Aline
16 September 2019 | Verenigde Staten, Custer
Maandag 16.09.19
Gaap, het is al weer ochtend. De nachten zijn t.o.v overdags lekker koel. Dakramen open en je slaapt als een roos.
Het is goed te merken dat het kwik stijgt tot ca 30 graden. De wolken houdt het aangenaam.
We nemen de tijd voor het ontbijt en nemen de route door die voor vandaag staat gepland. ...oh, het propaan begint de bodem te zien, dus dat moeten we eerst even laten vullen hier op de campground.
Het propaan is onmisbaar tijdens het rijden. De koelkast schakelt automatisch over naar propaan wanneer er geen stroom op staat. Bij een zgn self service campground ben je ook afhankelijk van propaan voor warm water, verwarming en koken. Dus die tank moet gevuld blijven.
Om 8:30 na het vullen van de propaantank, wat je overigens niet zelf mag doen vertrekken we richting Custer, South Dakota.
Het is een flinke rit van ca 390 km, maar we maken een tussenstop in Devils Tower. In Crook Country. Stammen zoals de Cheyenne en Crow hadden geografische en culturele banden met deze rots formatie (Monoliet). Na een paar uur rijden over de enorme uitgestrekt landschap en het stellen van vragen, zien we Devils tower prominent aan de horizon verschijnen.
De rit gaat over in een bergzaam gebied en geeft hier en daar schitterende outlooks.
Het parkeren van de Camper levert geen problemen op en we maken ons klaar voor een kleine trail van ca 1 ½ uur rondom Devils Tower. Het is er gezellig druk en de tower is wel heel hoog van zo dichtbij. Het valt ons direct op dat er veel kleine strookjes kleding aan de bomen zijn opgehangen, door de gelovigen onder ons.
De trail leidt ons langs de voet van de tower. Hoog zo’n halverwegen zien we een aantal bergbeklimmers die wel heel spectaculair bezig zijn.
We turen naar het imposante natuurverschijnsel en maken uiteraard een aantal fotoos en film.
We zijn inmiddels aan het einde van de trail en hebben genoten. We laten de tower achter ons en rijden door naar Custer, een ritje van ca 2 uur.
We zetten een aantal mp3 op, stellen weer een paar Pickwick thee vragen en genieten van de dingen ons om heen.
We naderen Custer en rijden “Big Pine Campground” op, checken in. Hierna rijden we even door naar het stadje om te verzinnen wat we gaan eten vanaaf….het worden 2 steaks, met salade, slanke wedges en druiven toe.
De BBQ ( gas) levert weer top prestaties op en binnen no time smullen we er weer op los.
Wat later in de avond dan gewoonlijk...bedtime. Ik heb nog puf om aan de film “Blow”met Johnny Depp te beginnen en Aline…...die is knock out.
Dinsdag 17.09.19
“Good morning Custer”, Lekker nachtje en hebben beide het gehuil van een roede Coyote’s gehoord.
We staan 2 nachten op Big Pine Campground en nemen de “wat gaan we doen vandaag” door.
“Mount Rushmore” gelegen in de Black Hils ca 20 km van Custer.
Die berg met de de beelden van de hoofden van 4 beroemde presidenten van de US:
vlnr George Washington; Thomas Jefferson; Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln of misschien beter onder de oudere hippies onder ons van het album “In Rock”van Deep Purple…..maar daar staan 5 hoofden met de rockers afgebeeld…..dus.
Het monument herdenkt de geboorte , groei en ontwikkeling van de VS.
Toch wel heel indrukwekkend van zo dichtbij. Het gebeeldhouwde hoofd van Abraham Lincoln was wel heel treffend, wrschl meest te herkennen door de vele films die zijn gemaakt over deze president.
We lopen over het terrein en worden uitgenodigd om op een wereldkaart aan te geven waar we vandaan komen...ala de vakantieman van Frits Bom.
Appeltje….eitje voor ons natuurlijk en we zoeken Nederland, die niet groter is afgedrukt dan een vetspetter op je T-shirt.
We laten de presidenten achter ons en bezoeken het stadje Custer. Met wat country muziek galmend uit de speakers die aan de lantaarnpalen waren bevestigd, lopen we langs de Saloon, Barber en nog een paar van die Yankiedoodle zaken. Overigens een heel gezellig sfeertje en de Amerikanen zijn in tegenstelling wat veel Europeanen denken erg belangstellend en vriendelijk. Zelfs tijdens het tanken wordt je gevraagd bv hoe lang je camper is en waar je vandaan komt en de bejaarde Cassiere noemt je met een klein knipoogje zelfs “Sweetie”
We zetten de camper weer waterpas en genieten van het zonnetje. Ik zit een beetje onze belevenissen van me af te schrijven en Aline heeft aanstalten genomen de groente van de Spaghetti van vanaaf te snijden.
Wordt dus Italiaan bikkelen, wacht even, we krijgen bezoek van 3 herten waarvan 1 die luistert naar de naam Bambi…...tot morgen.