Auckland richting Paihia en uiterste Noorden

Vrijdag 12.02.16 Autorit Auckland--Paihia
Vandaag zijn we na een nachtrust van ca 9 uur slaap weer aardig opgeladen. Helaas slaat de klok pas 4 uur “s nachts..dus 1 van de Jat-Lag verschijnselen.
Meestal blijft dat wel een paar nachten aanhouden, ben benieuwd.
Om 10 uur wordt de auto netjes afgeleverd. De dame van Go Rentals NZ was al druk doende om alle papieren in orde te maken, terwijl ik al met 1 oog naar buiten keek wat ze voor ons qua auto in petto hadden.
Moest in ieder geval een SUV zijn, anders kon ze rechtsomkeert maken.
Auto inspectie: mijn bakkus viel open toen Dikkie ik daar een spiksplinternieuwe Nissan X-Trail ST L 4WD zag staan.
Geen spatje schade, 850 km gelopen.
Sprong stilletje een gat in de lucht, want zo’n 5000 km rijden in een oude bak is geen pretje.
We laden de auto in en lieten Auckland achter ons.
De rit zal zo’n 6 uur duren, met tussen stops.
De NZ touroperator deed ons een route suggestie die afweek van onze geplande route. Deze was waanzinnig mooi en afwisselend. Het landschap is niet te vergelijken met andere die we tot nu toe in andere landen hebben gezien.
Enorm rijk aan boomvarens en andere vegetatie, met bergen die bekleedt zijn met een felgroene deken van verschillende grassoorten.
We passeren dorpjes, waar de tijd heeft stilgestaan.
De huizen en overige gebouwen zijn niet anders dan houten skeletten met houten platen als muur.
Heel eenvoudig allemaal, maar wel verzorgd.
Het was een mooie rit en we ploffen na het uitladen van de auto voor bewusteloos neer…morgen weer een dag.

Zarterdag 13.02.16 Harrison Cap Runner tour
Vandaag staat er een tour op het programma. Harrison Cape Runner.
De tour vertrek vanaf het noorden. Kaitaia. We staan vroeg op voor ca 1 ½ durende rit van Paihia naar Kaitaia.
De route loopt langs de oostkust van het noorder eiland. Er is weinig verkeer en de bergen staan nog in de ochtend dauw.
De route was wederom adembenemend, wat een rest and peace .

We naderen Kaitaia en de 4WD off the road truck staat klaar voor vertrek.
We rijden richting 90 mile beach.
Het tij laat toe, dat we een behoorlijk stuk noordelijk langs de kust kunnen racen.
De chauffeur Simon, een stoere half NZ met wat Maori bloed trekt zich niets aan van het opkomende water.
De rit stuurt ons naar Te Paki Stream & Sunset Dunes.
Hier is het spelen geblazen voor jong en oud. Je klimt een enorme zandduin op en je laat je met een rotvaart op een slee of surfboard naar beneden glijden.
Het is mooi om te zien hoe mensen weer gewoon plezier hebben op een sleetje.
Er reizen ook een aantal kinderen op deze tour, die uiteraard veel plezier hebben.
Nou vragen jullie je misschien af of wij ook aan die glijpartij hebben mee gedaan…nou nee. Zo’n speelpartijtje is niet zonder botbreuk risico’s…..dus.

We naderen Cape Reinga, een spiritueel Maori gebied.
Hier komen de Tasman zee en de Pacific Ocean samen. Je kunt van bovenaf zien door het kleurverschil waar de 2 zeeën samenkomen.
Onderaan de kust staat een bijzonder oude vuurtoren die je kan bereiken.
We vinden een klim wel even lekker en we dalen af om het oude bouwwerk van dichtbij te bekijken.

De 4x4WD brengt ons naar mooie plekjes, wat niet verstandig is om daar met je eigen auto heen te rijden.
Voor dat je het in de gaten hebt, kan je overvallen worden door het opkomende zeewater.
Zeg dan maar dag met je Nissan XTRAIL bak.
Het was een geweldige dag en we rijden ca 17 uur weer richting Paihia.
Het weer heeft ons tot nu toe niet in de steek gelaten. De gemiddelde temperatuur ligt hoog ca 27 graden. Het hangt wel veel bewolking, maar ondanks zijn we als vanouds weer lichtelijk rood gekleurd. Oppassen dus.
In de avond zetten we de BBQ aan en genieten van een dikke steak, zalmfile met colesalat, aardappelsalat en onze 1ste fles wiite NZ wijn

Zondag 14.02.16 URUPUKAPUKA Island walking trail. “Happy Valentine”
Met een snelle speedboot verkennen we het gebied rond Paihia.
Er zijn vele schitterende eilanden waar we langs varen.
Op het eiland URUPUKAPUKA hebben we een trail gepland.
We worden aan de noordelijke zijde afgezet. De trail loopt over een bergkam met veel klim en daalwerk.
De walk zou je in 1 ½ uur kunnen doen. Ons was niet bekend of dit een zgn moderate trail was, voor iedereen dus.
We liepen over gifgroene weidevlaktes met uitzichten die je alleen in films of plaatjes ziet.
Via kleine strandjes met de blauwe zee, begonnen we weer aan een forse klim.
Hier keek met name ik, met mijn geweldige conditie rechtstreek in de keel van de hel.
Zo’n lange steile klim hadden we nog nooit eerder gehad. Ik ging aardig stuk daar.
Er was afgesproken, dat de boot ons rond het middaguur ons weer zou oppikken. Dat halen we nooit dacht ik bij elke stap.
Aline stond geduldig te wachten en was de drijvende factor in het geheel, hoewel zij ook steeds meer begon te hijgen.
Ondertussen keek ik om me heen en dat maakte weer veel goed. Wat is het hier prachtig.
We hebben het gehaald en namen de boor terug naar Paihia.

De lunch haalde we in onze inmiddels vaste supermarkt keten “Countdown” In elk gat zit er wel eentje en ze hebben er van alles.
Frankfurters met broodje, fruit en cola
De prijzen liggen voor sommige producten iets hoger dan in NL, behalve de benzine, die staat op ca $ 1.65( 1 $ = ca 0,60 ct)

Na een klein tukkie wilde we wel een culturele uiteraard toeristische Maori show bijwonen.
De show werd met respect aan ons opgevoerd. De vrouwen kijken tijdens de dans met wijdopen gesperde ogen en vreemde grimassen.
De Maori krijgers vertonen dreigende dansen, met veel korte kreten met uitstekende tongen. Sommige wapperen er enorm snel mee….dus, die hebben flink geoefend.
Het was een leuk optreden.
Vanvond ook weer de BBQ gebruikt, heerlijk gegeten. Uiteraard met witte wijn en als dessert Viennetta ijs met chocokoekje/mint.
Morgen nemen we afscheid van het noorden en reizen we naar Tairua in het Coromandel gebied zo’n 150 km ten zuiden van Auckland.