Nelson, Kaiteriteri, Rabbit Island,Kayak

Maandag 22.02.16
Wellington: een pittige rit naar het zuiderlijkste puntje van het noorder eiland. We rijden een drukke stad in, maar Tom Tom vindt feilloos het hotel in Cuba street.
Nou zijn we geen stadsmensen, maar het hotel ligt midden in het centrum.
We halen daar onze voordeel uit en we gaan in de avond op vreetjacht. Al vrij snel duikt er een sushi tent op, waar we lekker gegeten hebben.
We blijven hier maar 1 nacht en de volgende dag maken we de oversteek met de Interislander ferry van Wellington naar Picton.

Dinsdag 23.02.16
Vroeg opstaan, want uiterste inchecktijd van de ferry is 8 uur. We hebben al gereserveerd en we kunnen met de auto aansluiten op rij 2.
We rijden de open bek van het gigantische schip binnen en er staan honderden auto’s keurig op een rij.
Na het afsluiten van de auto begeven we ons naar deck 7. De auto staat op deck 5 dus handig om dat niet te vergeten.
Het schip is ontzettend groot en we vinden al snel een plek om de 3 ½ uur door te brengen.
Er is van alles aan boord, dus we hoeven niet te verhongeren. We vertrekken op tijd en al vrij snel slaap ik met de muziek van Pearl Jam in mijn oren.
Na 2 uur toch even op het buitendeck kijken, bleek het schip de Kaitaki in Nederland te zijn gebouwd door van der Giessen de Noord uit Krimpen a/d IJssel 1995. Hahaha…Hollands glorie aan de andere kant van de wereld.
We varen door een fjordachtig gebied en naderen het stadje Picton. We rijden uit het schip en kunnen de reis op het zuider eiland kunnen we voortzetten.
Het stadje Nelson is ons doel, maar we wijken even af van de gebruikelijke route om door het mooie Marlborough sound gebied te rijden. Je merkt al dat de bergen hoger zijn tov het noorder eiland. Dus moeten we hier en daar flink klimmen.

De rit naar Nelson verloopt voorspoedig en al snel vinden we ons motel. Hier beschikken we over een compleet ingerichte unit. Verderop het terrein staan flinke campers. Ook hier een BBQ die we kunnen gebruiken. Handig hoor, als dat gekloot in een heet keukentje.
We doen boodschappen bij onze inmiddels wel bekende Countdown en flansen weer een maaltijd in elkaar.

Woensdag 24.02.16
Vroeg opgestaan , want het weer ziet er grandioos uit. Stand/rust dag op het mooie strand op Rabbit Island. Op nog geen 20 min rijden vanaf Nelson, ligt er een mooi strand op ons te wachten.
Niet afgeladen als de stranden bij ons, maar een handjevol strandliefhebbers.
We hebben de ruimte, want het strand is zo’n 13 km lang. We zoeken een mooi plekje uit en al snel duiken we de Abel Tasman zee in…man dit is genieten. Tja wat moet je nou meer vertellen over luieren aan het strand…niks dus. Dat was dus onze 1ste niksdoe dag.

Donderdag 25.02.16
Uiteraard vroeg opgestaan, niet omdat we dat nou zo lekker vinden, maar vandaag rijden we naar het Abel Tasman NP.
We hebben daar een track gepland waar je met de auto niet kan komen.
We vertrekken met de boot van Kaiteriteri naar een afgelegen strandje op zo’n 1 ½ uur varen. Daar worden we gedropt en tegen 17 uur opgehaald van een strand 6 km terug. Hier doe je al snel 2 uur over. Bepakt en bezakt beginnen we aan de trail. We lopen door subtropische begroeiing en zoals gewoonlijk maken we een flinke klim de berg op. Onze pompen blijken gelukkig OK te zijn, want tjonge wat een zware klus is dit.
Ons stuk is een onderdeel van een meerdaagse trail die je kunt doen. We ontmoeten ook veel jonge backpackers die zo’n 40 jaar jonger zijn en er niet van opkijken van dergelijke klimpartijen. Uiteraard lopen we op dat moment er wat dynamischer bij.
Onze tocht wordt beloond en we naderen een schitterend gedeelte waar de begroeiing overgaat in een idyllisch strand. We installeren ons en nemen een duik. Wat een genot voor de spieren.
De boot pikt ons 17 uur op en we zetten weer koers naar Kaiteriteri. Tegen 18;00 uur zetten we voet aan wal. De rit naar Nelson duurt ca 1 uur…in ons geval wat langer want de een zgn hunger buster menu van de mac konden we niet weerstaan.
Top dag en we lagen vrij vroeg Total loss.

Vrijdag 26.02.16
Vandaag vroeg boodschappen gedaan en bedachten wat we nou eens zouden kunnen doen.
Het weer is schitterend en het wordt nog warmer dan gisteren. In de opgespaarde foldertjes kwam al snel de zeekayak mogelijkheid. Vanuit Kairteriteri kun je voor 3 of 4 uur een goede zeekayak huren.
We willen vrijheid en we besluiten dit op ons eigen houtje te doen. Om 12 uur worden we uitgebreid ingelicht over does en don’ts van het zeekayakken.
Onze flinke kayak heeft gelukkig een roer besturing die de achterste man met zijn voeten bedient.
De voorste man is de navigator, die rotsen etc in de gaten moet houden. We krijgen uitleg wat we moeten doen als we omslaan en we kijken elkaar nog eens aan.
Na een uitgebreide briefing snoeren we ons in een soort zwarte reuze condoom die je vervolgens over de zit opening heen probeert te wurmen. Bij hoge golfslag blijf je tenminste droog.
Ik zit achter en bedient het roer en Aline zit voor, die de boel in de gaten houdt. We krijgen al snel het kayak ritme te pakken en voor we er erg in hebben zitten we flink op open zee.
Ons 1ste doel is naar spliting Apple, een reuze rots in de vorm van een appel die in tweeën is gespleten. Hier kayak je al snel een uurtje over. We varen langs kleine verlaten strandjes en genieten met volle teugen.
Toch nog kayakken, na onze door het weer gecancelde kayak tour in Coromandel.
We zetten koers naar een verlaten stuk strand en meren aan. Lekker gezwommen met zijn 2tjes, want we zaten daar alleen.
Ja aanmeren is gemakkelijker dan vertrekken. Dat ging niet zonder horten of stoten, maar eenmaal op zee snoerde ik me vast en we pendelde lekker verder.
Na de indrukwekkende kayaktocht doken we weer het water in op het Kayteriteri strand . Het kwik staat inmiddels op 29 graden en the sky is blue.
Van varen en inspanningen krijg je honger en wat dat betreft zorgen we goed voor onszelf.
Morgen nemen we afscheid van het Strand, Kayak, emmertje schepje gebied en reizen we verder naar het zuiden.