Suriklussen bij SVDS en Symposium 12 jaar bestaan
Blijf op de hoogte en volg Rick & Aline
28 November 2012 | Suriname, Paramaribo
Hoi allemaal,
Maandag 26ste,
vandaag worden we opgehaald om ons werk te doen in het centrum. Ronald zal zich gelijk storten op de 3 eerder verscheepte machines.
Afra zal haar planning met Glenn afstemmen en ik ga me storten op hoe alles reilt en zeilt.
Na een langdurig gesprek met Glenn hebben we onze plannen weer op elkaar afgestemd.
We zijn inmiddels na al die jaren aardig op elkaar ingespeeld, dus transparantie ten top.
Daar kunnen we in Nederland nog van leren.
Uiteraard ben ik het centrum doorgelopen en met de patiënten gesproken. Kon het natuurlijk niet laten om alle eerder gestuurde machines even nader te bekijken.
De 6 machines uit het AK200 project draaien wonderbaarlijk goed.
Tijdens deze werkweek zal Ronald hier ook onderhoudswerkzaamheden op utvoeren.
Hier mocht ik ook Esther van de Helden ontmoeten.
Esther heeft 15 jaar geleden bij ons in het St Franciscus gewerkt en nu in het Maasstad ziekenhuis als dialyse verpleegkundige.
Esther is mede door mijn ervaring en verhalen in reisblogs geïnteresseerd in Suriname en voor 7 weken in SVDS werkzaam geweest.
Tijdens ons gesprek wisselde we ervaringen uit en natuurlijk werd het centrum kritisch onder de loep genomen.
Gelukkig waren de ervaringen in het centrum positief. Voor mij ook weer een bevestiging, dat ik me bezig houd met een goede zaak.
Collega Greetje Smit is hier ook om ervaringen op te doen.
Het zou voor elke dialyseverpleegkundige goed zijn om met minimale middelen, optimale prestaties te kunnen leveren.
Ronald zit ondertussen te worstelen met 1 machine, die zich niet laat instellen.
Hopelijk gaat het lukken met hulp van het thuisfront.
De Suri TD boys volgen hem op de voet.
Afra is bezig met haar fotoshoot scenario. Het ligt in de bedoeling om met dit materiaal een nieuwe brochure te maken en als aanvulling materiaal voor de website.
In de toekomst hoop ik wat meer patiënten voorlichting folders te kunnen maken.
De avonden zijn we tam. Beetje eten, drinken en filmpies kijken. Morgen weer een dag…
Dinsdag 27ste.
Vandaag heeft Glenn een symposium georganiseerd. Natuurlijk liepen de afspraken betreffende vervoer en tijd niet vlekkeloos en we zaten al om 12:00 uur in het gebouw waar het symposium was.
Het symposium zou pas om 15 uur beginnen.
Dat gaan we dus niet doen en we lieten ons wegbrengen naar het resort.
Ohw , leo brengt ons weg met de kapotte airco auto. Tjeezus niet normaal die temperatuur.
Iedereen had het heet, behalve Aaf.
Die zit kurkdroog met een vest aan en heeft het dan nog fris.
Leo, we hebben Surinaamse broodjes nodig. “Broodjess…mompel…uhhh” we rijden al zowat richting resort, gaat ie in de bloedhitte de stad weer in.
“Leo, resort en broodjes, niet de stad” jajaja… uhhhh, stopt de beste jongen na een tijdje zinloos rondgereden te hebben bij Naskip.
Hebben ze daar broodjes?? Ronald eruit en komt al opgefokt weer terug met de mededeling dat ze daar alleen kip hebben.
Leo….Ohw moeten jullie broodjes hebben? Aaahhhhgggrrr P&*@@##..Resort Leo nu!
Na het scoren van broodjes in de supermarkt naast ons ploffen we neer in ons Kekemba huisje.
Tukkie gedaan en om 14:45 met de taxi richting symposium.
De genodigde van het symposium waren zowel professionals als patiënten. Het leek op een soort patiënten voorlichtings avond. Leuk georganiseerd met sprekers over inwendige shuntstype en shuntzorg. Dialyse in zijn algemeenheid en een spreker van de ziektekosten verzekeraar.
Per dialyse in Suriname wordt er 400 SRD vergoedt.
Een dialyse in Nederland kost 400 euro per keer.
Het aantal gedeclareerde dialyses in Suriname ligt lager dan het aantal dialyses in ons eigen SFG.
Verder rollen er bedragen voor gedeclareerde medicatie en de vergoeding daarvan over het presentatiedoek.
Vooralsnog staan er 30 personen op de wachtlijst voor het aanbrengen van een shunt.
De mensen wachten op het team chirurgen uit Nederland, maar dit is tot heden steeds uitgesteld.
Je krijgt dus alleen een shunt als er voldoende personen zijn aangemeld en dan nog kunnen er stagnaties optreden.
Er kwamen veel vragen van familie leden en patiënten. Aan het einde van de presentaties kregen de studenten van de opleiding dialyseverpleegkundige de opdracht om met zijn tweeën vragen van patiënten te beantwoorden.
Elke tafel had zijn eigen item.
Diabetes, vochtbeperking.
Medicatie bij voeding.
Hypertensie
Shunts
De studenten werden vervolgens door een aantal waarnemers beoordeeld.
Aan mij ook de eer, om me voor te doen als dialyse/suiker patiënt die zich niet aan zijn vochtbeperking hield en niet bewust was van de complicaties.
Leuk en leerzaam om de studenten op deze manier te trainen met patiënten voorlichting.
De avond werd afgesloten met lekker eten en een swingende Suriband.
Wat de dag morgen woensdag ons brengt zien we wel
Tot dan….
Maandag 26ste,
vandaag worden we opgehaald om ons werk te doen in het centrum. Ronald zal zich gelijk storten op de 3 eerder verscheepte machines.
Afra zal haar planning met Glenn afstemmen en ik ga me storten op hoe alles reilt en zeilt.
Na een langdurig gesprek met Glenn hebben we onze plannen weer op elkaar afgestemd.
We zijn inmiddels na al die jaren aardig op elkaar ingespeeld, dus transparantie ten top.
Daar kunnen we in Nederland nog van leren.
Uiteraard ben ik het centrum doorgelopen en met de patiënten gesproken. Kon het natuurlijk niet laten om alle eerder gestuurde machines even nader te bekijken.
De 6 machines uit het AK200 project draaien wonderbaarlijk goed.
Tijdens deze werkweek zal Ronald hier ook onderhoudswerkzaamheden op utvoeren.
Hier mocht ik ook Esther van de Helden ontmoeten.
Esther heeft 15 jaar geleden bij ons in het St Franciscus gewerkt en nu in het Maasstad ziekenhuis als dialyse verpleegkundige.
Esther is mede door mijn ervaring en verhalen in reisblogs geïnteresseerd in Suriname en voor 7 weken in SVDS werkzaam geweest.
Tijdens ons gesprek wisselde we ervaringen uit en natuurlijk werd het centrum kritisch onder de loep genomen.
Gelukkig waren de ervaringen in het centrum positief. Voor mij ook weer een bevestiging, dat ik me bezig houd met een goede zaak.
Collega Greetje Smit is hier ook om ervaringen op te doen.
Het zou voor elke dialyseverpleegkundige goed zijn om met minimale middelen, optimale prestaties te kunnen leveren.
Ronald zit ondertussen te worstelen met 1 machine, die zich niet laat instellen.
Hopelijk gaat het lukken met hulp van het thuisfront.
De Suri TD boys volgen hem op de voet.
Afra is bezig met haar fotoshoot scenario. Het ligt in de bedoeling om met dit materiaal een nieuwe brochure te maken en als aanvulling materiaal voor de website.
In de toekomst hoop ik wat meer patiënten voorlichting folders te kunnen maken.
De avonden zijn we tam. Beetje eten, drinken en filmpies kijken. Morgen weer een dag…
Dinsdag 27ste.
Vandaag heeft Glenn een symposium georganiseerd. Natuurlijk liepen de afspraken betreffende vervoer en tijd niet vlekkeloos en we zaten al om 12:00 uur in het gebouw waar het symposium was.
Het symposium zou pas om 15 uur beginnen.
Dat gaan we dus niet doen en we lieten ons wegbrengen naar het resort.
Ohw , leo brengt ons weg met de kapotte airco auto. Tjeezus niet normaal die temperatuur.
Iedereen had het heet, behalve Aaf.
Die zit kurkdroog met een vest aan en heeft het dan nog fris.
Leo, we hebben Surinaamse broodjes nodig. “Broodjess…mompel…uhhh” we rijden al zowat richting resort, gaat ie in de bloedhitte de stad weer in.
“Leo, resort en broodjes, niet de stad” jajaja… uhhhh, stopt de beste jongen na een tijdje zinloos rondgereden te hebben bij Naskip.
Hebben ze daar broodjes?? Ronald eruit en komt al opgefokt weer terug met de mededeling dat ze daar alleen kip hebben.
Leo….Ohw moeten jullie broodjes hebben? Aaahhhhgggrrr P&*@@##..Resort Leo nu!
Na het scoren van broodjes in de supermarkt naast ons ploffen we neer in ons Kekemba huisje.
Tukkie gedaan en om 14:45 met de taxi richting symposium.
De genodigde van het symposium waren zowel professionals als patiënten. Het leek op een soort patiënten voorlichtings avond. Leuk georganiseerd met sprekers over inwendige shuntstype en shuntzorg. Dialyse in zijn algemeenheid en een spreker van de ziektekosten verzekeraar.
Per dialyse in Suriname wordt er 400 SRD vergoedt.
Een dialyse in Nederland kost 400 euro per keer.
Het aantal gedeclareerde dialyses in Suriname ligt lager dan het aantal dialyses in ons eigen SFG.
Verder rollen er bedragen voor gedeclareerde medicatie en de vergoeding daarvan over het presentatiedoek.
Vooralsnog staan er 30 personen op de wachtlijst voor het aanbrengen van een shunt.
De mensen wachten op het team chirurgen uit Nederland, maar dit is tot heden steeds uitgesteld.
Je krijgt dus alleen een shunt als er voldoende personen zijn aangemeld en dan nog kunnen er stagnaties optreden.
Er kwamen veel vragen van familie leden en patiënten. Aan het einde van de presentaties kregen de studenten van de opleiding dialyseverpleegkundige de opdracht om met zijn tweeën vragen van patiënten te beantwoorden.
Elke tafel had zijn eigen item.
Diabetes, vochtbeperking.
Medicatie bij voeding.
Hypertensie
Shunts
De studenten werden vervolgens door een aantal waarnemers beoordeeld.
Aan mij ook de eer, om me voor te doen als dialyse/suiker patiënt die zich niet aan zijn vochtbeperking hield en niet bewust was van de complicaties.
Leuk en leerzaam om de studenten op deze manier te trainen met patiënten voorlichting.
De avond werd afgesloten met lekker eten en een swingende Suriband.
Wat de dag morgen woensdag ons brengt zien we wel
Tot dan….
-
29 November 2012 - 09:50
Hans Overtoom:
Hoi Richard, ik krijg al een goede indruk hoe het er bij jullie aan toe gaat. Heet en zweterig. Afspraken: we kijken niet op een uurtje! Als je terug bent in Nederland: ik sta open voor het stukje het stukje "We zijn inmiddels na al die jaren aardig op elkaar ingespeeld, dus transparantie ten top,
daar kunnen we in Nederland nog van leren".
Ik hoop daar dan mijn voordeel mee te kunnen doen en andere mensen hier in te laten delen.
Kijk weer uit naar je volgende schrijven, hartstikke leuk. Het is net of ik er bij ben.
Doe Glen, Ronald en Afra de groetjes van mij. Tot het volgende schrijven. Groetjes van Hans -
29 November 2012 - 13:18
Aline :
Het ziet er intressant uit, met name die bakken met eten. Was het lekker? Surinaams bandje ook altijd leuk, alleen is swingen in die hitte niet aan te raden. Zijn wij Hollanders niet op ingesteld. Als het goed is zijn jullie onderweg naar de jungle. Ben benieuwd hoe dat zal bevallen, heel basic.Denk wel heel anders dan onze luxe onderkomens die we ooit hadden in Palameu, Anaula en Kabalebo. Maar een ervaring om niet te vergeten.Heel veel plezier en kom veilig terug in Kekemba. Liefs Aline. -
29 November 2012 - 22:07
Gerdi:
Heee drie-eenheid,
ik ben weer in t land dus kan ik jullie reisverslagen weer volgen.
Dat is toch leuk,als er internet en een computer in de buurt is. Leve de techniek, en aangezien jullie daar allemaal goed in zijn zal er best veel te lezen komen.
Veel werk-plezier en ook genieten hoor.
groetjes Gerdi -
01 December 2012 - 11:51
Ina:
Het gaat allemaal goed begrijp ik uit je verhalen. Het is allemaal zo herkenbaar maar hoort ook bij het land. Jungle op zijn basic is zo relaxing en je leert weer te relativeren, wat is wel en niet belangrijk in het leven. Heel veel plezier.
Liefs Ina
PS over transparantie hebben we het nog wel :)
