Marron dorpstour en laatste instructie dag AK 200

Vrijdag 14 mei 2010

Gisteren, donderdag heb ik eindelijk een vrije dag. Ronald gaat nog proberen om een hardnekkige storing van een machine op te lossen en is vanmorgen om 8:00 opgehaald. Het dialysaat gedeelte heeft een probleem gekregen, nadat de afvoerende lijn afgekneld heeft gezeten.
We kunnen TD werk niet tegelijk doen tijdens de dialyse dagen.
Dit heeft te maken meteen max belasting aan stroom capaciteit.
Gelukkig heeft onze kanjer van een techneut het probleem gevonden. Lag aan een klep gedeelte. Uit een ouwe sloopmachine AK 100 is de klep vervangen.
Was hier natuurlijk erg blij mee.
Zelf heb ik een beetje van de rust genoten. Nadat Ronald uit het centrum terugkwam, hebben we lekker tussen de buien door bij het zwembad gelegen.
Gewoon dwars door de stortbuien door gezwommen. Ging gelukkig niet onweren, blikseminslag en zwemmen gaat niet samen.
In de middag werden we opgehaald door Glenn en onze beloofde sight-seeing kon eindelijk plaatsvinden.
Eerst nog een Roti bij Roopran en daarna richting het binnenland.
Het reisdoel was een klein Marondorp aan de Saramacca rivier.
Het weer was droog en na ca 1 uur rijden arriveerde we in het dorp.
Voor mij heel herkenbaar, zo’n dorpje. Veel kinderen, luierende oudjes en hard pratende mannen, die overigens niet heel veel doen dan een beetje jagen, vissen en een kostgrondje onderhouden.
Glenn, regelde een gids. Die heb je wel nodig.
De tour door het dorp was erg leuk. Veel kleine kinderen, alleen gekleed in een onderbroekje en snottebellen aan hun neusjes.
Mijn lengte en Ronald zijn omvang stonden nogal in schril contrast met de bevolking.
Dat was wel een komisch gezicht.
Ook hier kon je wel fotoos maken, maar je moet dit wel even vragen. Ze hebben zeker door, dat de gemaakte fotoos gebruikt kunnen worden voor een touraanbieding op internet.
Geef ze niet eens ongelijk.
Bij de saramacca rivier, speelt het leven af. Er wordt hier gewassen, gebaad en het water wordt zelfs gedronken.
Het vrouwenhuis was vol. Deze vrouwen moeten zich hier 1 x per maand afzonderen. Samen met de kinderen “logeren” ze hier.
De man blijft thuis en maakt zijn eigen maaltijd klaar, want dat heeft ook weer te maken met de “onreinheid” van de vrouw. Tja, dames, neem het ervan.
Verder hebben we nog een directeur van een stichting ontmoet, die bij het dorp een soort mini tour accommodatie heeft opgezet.
De bevolking profiteert mee van dit project.
De Nederlandse man, afkomstig uit de financiële wereld slijt hier zijn ouwe dag.
Zag er leuk uit. Er wordt je een 2 daagse tour aangeboden door de jungle, dorp etc compleet met maaltijden en drinken tegen een hele goede prijs. Excursie etc zijn erg prijzig in Suriname.
http://www.santigronexperience.com

Na de rondleiding door het dorp, hebben we samen met de mannen van het dorp een Parbo Djogo gedronken. Het is dan vaste traditie dat de gasten tracteren. Haha slim.
Verder hebben we onze laatste avond in suriname gegeten bij een Javaan Sarinah. Was hier al in januari eerder geweest en vond dit het beste restaurant.

Ronald en ik hebben de avond afgesloten met een restantje Wodka.
Dingen en ervaringen doorgesproken. Lekker geslapen…..

Vanmorgen 6:00 uur opgestaan en zou een laatste groep nog een training geven. Glenn deed mij eerder dit verzoek. Ondanks mijn vertrekdag dit och maar gedaan, omdat hier erg veel behoefte is aan bijscholing en trainingen.
Om wat tijd te winnen, zelf ook maar aan de slag gegaan., zodat de instructie etc snel kon beginnen.
Na het aansluiten wederom veel vragen. Medewerkers gaven aan het erg op prijs te stellen, dat ik hen de informatie wilde geven.
Zelfs uitwisseling van email adressen werd aangegrepen, om vragen te stellen die men heeft.

Na de evaluatie met Glenn, ging ik terug naar het hotel. Vanmiddag een algemeen afscheid in het centrum met een lunch.
De rest zal na onze reis nog in een verslagje gezet worden.

Tot dan