Varen en fietsen

Dinsdag 27/3
Vandaag reizen we vanuit Hanoi naar Tam Coc en Hoa Lu.
Toeh weer zo’n dikke 2 uur rijden met een tussenstop. Eenmaal aangekomen stapten we in kleine bootjes. Gelukkig hoeven we maar met zijn tweetje in zo’n bootje, want echt stabiel was het het niet. Achter ons roeide er een dame met veel gekreun. Het is werkelijk een prachtige tocht. Letterlijk roeien door de rijst.
Het is een smal riviertje met aan weerzijde kleine rijstveldjes, met daar achter hoge rots formaties. De tocht duurt zo’n 2 uur. Petje af voor de vietnamese achter ons, want ze roeien zich letterlijk de blaren.
Maar goed aan alles komt een eind. Na 2 uur in zo’n bootje zitten is een beetje beweging wel heel lekker.
We hebben dit gezocht in een fietstocht van ca 1 uur.
De tocht ging van Tam coc naar Hoa Lu. Een ongelofelijke mooie fietstocht, dwars door het platteland, langs rijstvelden, dorpjes en riviertjes.
Met een décor van hoge rotsformaties op de achtergrond was het een prachtig gezicht.
Hele vriendelijke mensen en de ‘allo’ en de ‘chin chou’s’ vliegen ook om je oren.
Hierna nog enkele bijzondere pagodes mogen bezoeken.
Het was een hele leuke dag, totdat we aar Hanoi terug gingen.
We waren nog geen 10 onderweg, totdat de chauffeur mot kreeg met 2 jongen gasten. Die knapen waren zo opgefokt, dat ze de bus begonnen te bekogelen met stenen.
De gids en de chauffeur lieten dit niet ongemoeid, lees achtervolging, vechten, opstootje met veel publiek en deden aangifte bij de verkeers politie.
Die zijn liever lui dan moe en de zaak werd overgedragen naar de gewone politie.
Na 2 x 15 min te hebben moeten wachten, vertrokken we met bus en al richtig politie buro. We kregen al aardig de ziekte erin.
Politieburo? Niks een klein kantoortje in de stad, maar een groot gebouw, die omringd was met een hoge muur.
Komt de gids aan me vragen of ik samen met een duitser wil getuigen. Het kamertje waar we in werden gezet, had een aardig decor geweest voor een film. Platoon of de Deerhunter.
Ik voelde me helemaal niet op me gemak en er speelde al allerlei scenario’s door me hoofd heen. Kreeg zelfs al een sigaretje aangeboden....
Een kamertje met een buro met daarachter een grauwig gordijntje met 2 bedden.
Hetgeen wat we gezien hebben in het engels opgeschreven. Daarna heb ik de pleitte vaart genomen.
Ondertussen was de vietnamese csi bezig om met zijn zessen de deuk op te meten en te fotograferen. Na een poging of ik ook nog even een Vietnamees proces verbaal wilde ondertekenen heb ik mooi bedankt voor de eer.
Ga een beetje een verbaal in het abacadabra ondertekenen.
3 uur na de ‘aanslag’ mochten we naar veel aandringen gaan.
Wat een stelletje klo……..
Heel de bus pissig. De Thaien, Belgen, Amerikanen, Maleiers en wij dus.

Nou actie genoeg gehad
Doeiiii