Cape Town, The Final Destination
Door: rickaline
Blijf op de hoogte en volg Rick & Aline
30 Maart 2018 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Heerlijk geslapen in The Haven Swellendam. De haan van de buren draaide volgens mij overuren, want dat beest heeft vanaf 5:15 tot 09:00 om de 2 minuten zitten kraaien.
Eerst heb je het gevoel van buiten...leuk wakker worden met een kraaiende haan, maar na een uurtje heb je zoiets van...schiet dat beest de pan in.
We nemen afscheid van Karen en zetten koers naar onze laatste bestemming Cape Town.
De rit is niet 1 van de langste, maar het rijden qua duur is het voor ons betreft over het algemeen 100% meegevallen.
We rijden de zgn Wijn Route 62 en zien links en rechts van ons enorme wijngaarden.
De omgeving ziet erg droog en dor, maar de wijngaarden worden met zorg geïrrigeerd.
Genieten van de omgeving tot mijn oog viel op een brandend engine icoontje op het dashboard.
Ja , hallo een auto van nog geen jaar oud en 14000 op de teller, dat ga je niet menen.
We proberen bij een tankstation de boel te resetten en controleren het oliepeil.
Niks geen reset en olie is prima.
Internet dan maar, “Ford dealer Zuid Afrika” en we komen bij Rolaford in Robbetson 20 km verderop terecht.
Het gesprek tussen Avis en de garage liet ik lekker aan hun over.
De error werd uitgelezen, bij negatief bericht zo mogelijk rijden naar Cape Town en auto omwisselen en bij positief bericht de boel resetten en verder rijden.
We worden gelijk geholpen en krijgen een kopje troost aangeboden.
Goed nieuws...sensor software upedate gehad en we kunnen zonder probleem verder. Kosten: nihil..garantie natuurlijk.
Had erger gekund, dat we in Robbertson een overnachting moesten zoeken in Hotel Bates of zo, met zo’n half doorzichtig douche gordijntje en een gesjeesde eigenaar…..
We naderen Cape Town en het weer is uitstekend. De tafelberg zien we al vanuit de verte.
TT navigeert ons om het centrum heen richting Bloubergstrand.
We logeren daar in Portico 802 en ligt pal aan de kust met uitzicht op Robben eiland en de Tafelberg.
Via een lange boulevard komen we aan, parkeren de auto in de garage en slepen de boel naar de 8e etage. Het appartement is erg smaakvol ingericht en brandschoon.
De eigenaresse Anika, waar we veel contact mee hebben gehad liet ons opvangen door een hostes.
We schuiven de pui open en lieten ons verrassen door het uitzicht. Hier houden we het de laatste dagen wel vol, helemaal top.
Het is ca 13 uur, de Tafelberg is helemaal wolkvrij en we grijpen de kans om die op ca 1000 meter hoogte te bezoeken.
Zo vanzelfsprekend is dat niet, want als de berg eenmaal omringd is door wolken, zie je gewoon niks en in het slechtste geval sluiten ze de boel gewoon.
Dit keer schakelen we navigatie via Google in. Table Mountain entrance. 20 km ca 30 minuten.
Het links rijden in Cape Town met links en recht voorsorteren is kamikaze werk.
Een enorme wirrewar van overlappende wegen met ongeduldige zuid afrikanen in gigantische pick-ups die je amper de tijd geven om van baan te wisselen komen je tegemoet.
Dat beloofde wat en we denken eindelijk aan te komen.
We vinden met moeite een parkeerplek op een klein parkeer terreintje.
Ook maf zo’n terrein voor zo’n highlights iets als de Tafelberg.
Een liggende parkeerwachter gaf ons te kennen dat we hier voor de Tafelberg niet moeten zijn en wijst naar de andere kant van Kaapstad.
Na veel verbaal en non-verbale signalen stellen we de Google in op “Table Mountain aerial cableway”
OK, 20 minuten verderop dus en we rijden nu hopelijk goed. Eindelijk zien we de bruine toeristenbordjes.
Da’s een aandachtspuntje voor de gemeente..meer bruine bordjes.
We naderen de kabelbaan van de Tafelberg, kopen de kaartjes en voor dat we er erg in hadden werden we als sardientjes in een cabine gepropt...roep naar Aline”zijkant graag, kan ik me vasthouden”. Gelukt, de knoflook, verschraalde parfum en angstzweet luchten komen je tegemoet.
Sta daar lekker aan de zijkant met mijn Go-Prootje al helemaal in de start blokken.
Yehhh..we gaan en ik zie het gebouwtje onder me steeds kleiner worden.
Blijkt dat het platform ook nog een rond draait en dat vasthouden aan de reling geen optie is. Sterker nog op een gegeven moment is de boel gewoon helemaal open.
De reling kwam net onder mijn buik en werd bij dat idee niet blij.
De GoPro heeft alle hoeken van de cabine opgenomen, behalve hetgeen waarvoor ik hem had aangezet..nl Cape Town from air.
Eindelijk, na minuten van bijna doodervaring zitten we 1000 meter hoog. We worden losgelaten en zoeken vaste bodem onder onze voeten.
Nou, dit alles is niet voor niets geweest. Het uitzicht is schitterend en het beschermde natuurgebied is fraai om te zien. We kunnen over de hele Tafelberg lopen.
Aan veiligheid is gedacht en we lezen dat deze belevenis op eigen risico is….!?
De paadjes worden in ieder geval goed aangegeven, hoewel je altijd van die mensen hebt die magere Hein aan het uitdagen zijn en zonder enige twijfel gewoon op rotsen selfies aan het schieten zijn.
Toppunt was wel een gast die een handstandje aan het fabriceren was op een punt van een rots….hopelijk had ie een Codicil bij zich, hoewel er niet veel van over zou blijven als ie 1000 meter lager terecht zou komen.
We verblijven hier een paar uur en kijken onze ogen uit.
Eens moeten we weer naar beneden en we bereiden ons voor. Dit keer blijven we wel in het midden staan.
We ronden deze dag af met een Take away Sushi plate van de Ocean Basket. De voorraad wijn is geen probleem en ronden deze dag weer blij af.
* Woensdag 28 maart
Het weer is prima, hier en daar een wolk.
Goede dag om naar “Kaap De Goede Hoop” via Chapman peak drive te gaan.
TT heeft hier geen moeite mee en we naderen Houtbay waar de route begint.
Verderop hebben ze een mannetje neergezet die aangeeft dat de route is gesloten omdat ze potholes aan het repareren zijn.
Hoe je dan bij de Kaap kan komen is je eigen probleem.
Potholes, die je de hele roadtrip tegen komt zijn ze uitgerekend vandaag hier aan het repareren….!?
Via Muizenberg zijn we via de ander kant naar de Kaap gereden. Via deze route kom je langs St James met zijn gekleurde strandhuisjes en Simons town.
Het Cape point gebied is beschermd natuur gebied, betekent kaartjes kopen.
De entree voor natuurparken is niet misselijk. 15 euro pp is geen uitzondering.
Het is een bijzonder iets dat we op het zuiderlijkste puntje staan van het Afrikaanse continent.
Bij het houten monument, waarop is aangegeven dat je je begeeft op het zuiderlijkste punt ontstaat er een spanningsveld.
Iedereen wil natuurlijk een foto met het bord “Cape Point”
We staan netje in een rij te wachten tot de schreeuwende Iranikees zijn kudde aan het fotograferen is klaar is.
We zien duidelijk het Alpha mannetje aan het werk en schreeuwt iedereen weg die bij het bord staat terwijl ie bezig is.
Dit Europeaanse Alpha mannetje zit zich te verbijten, maar wacht geduldig.
Eindelijk de schreeuwer is klaar….komt er een blanke Zuid Afrikaanse ouwe knar al schreeuwend dat het bord van iedereen is en begint uit het niets zijn kudde te fotograferen.
Een trappelende horde Chinezen achter ons hou ik nog net tegen en maak vlug een foto van mijn euro vrouwtje.
Vlug ik ben aan de beurt, maar de china horde was niet meer te houden en die zijn snel.
Te laat ouwe….de china vrouwtjes staan al te poseren.
Dit Alpha mannetje trok nog net niet zijn bovenlip omhoog, hield zijn nekharen in de plooi en stiert naar het bord….gaat tussen de china vrouwtjes staan en er ontstond een wirrewar van klanken die mij aangaven opzij te gaan.
Hahaha…bekijk het maar en maak hier en daar achter hun nog van die vreugde sprongetjes en wacht ter plekke mijn kans af voor mijn selfie moment.
Die is er toch gekomen. Hele tafereel deed me denken aan het Kruger park.
De rit naar Kaapstad terug is ca 80 km. We rijden het park nog even door en zien mooie vergezichten.
In de avond fabriceren we wat lekkers en nemen een borrel op het balkon met de zee, Robben island en de Tafelberg als decor. Helaas niet voor heel lang want er ontstaat een fraaie onweer flitsen show
* Donderdag 29 maart
Vandaag zijn we getuigen van een een regenachtige ochtend….hoe fijn is dat voor de bewoners van Kaapstad.
We maken er vandaag maar een was/rust en opruimdag van.
Het weer voor morgen ziet er iets beter uit.
In de avond hebben we heerlijk gegeten bij Angus Grill vlak bij ons app Portico.
Aline had een South African Venison; Kudu, Springbok, Ostrich en Impala.
Ik nam het grovere weerk; Sirloin en pork loin Ribs.
De wijn werd een fles Sauvignon Blanc uit het Cape Town gebied van D’Aria
Dessert werd een chocolade feestje.
Hoe lekker is dat...lichtelijk aangeschoten verlieten dit Walhalla.
* Vrijdag 30 maart
Vandaag zou het beter weer worden, het bleek nog erger grijs dan in Nederland. Vanaf 15 uur zou het opklaren. We stellen onze plannen bij en we besluiten om naar de Waterfront van Cape Town te rijden. We parkeren de auto in de parkeergarage en komen in een enorme grote mall terecht. “Victoria & Alfred Waterfront” wordt het hier genoemd.
Of je nou in Los Angeles, San Francisco of Sydney, overal heb je wel een Waterfront.
Het is er gezellig druk. Muziek, dans en animatie komen je tegemoet. Enorm veel winkels met peperdure artikelen en gewone souvenirs winkeltjes. Wil je wat eten, duur of goedkoop, alles kan hier.
We vermaken ons hier een paar uur en het weer is aan het opknappen.
We doen voor de laatste avond nog wat boodschapjes en rijden terug naar Portico.
Het strand loopt gezellig vol zodra de zon zich laat zien. Vanaf de 8e etage hebben we zicht over een uitgestrekt gebied.
Toen we waren bijgekomen van de Waterfront, besluiten we om lekker over het strand te banjeren.
Kitesurfers, gezinnen met kinderen, stelletjes noem maar op...ze zijn er allemaal om lekker te genieten.
We schieten nog een paar fotoos met op de achtergrond de Tafelberg en Robben island.
De zonsondergang is in Timelapse vanaf ons appartement vastgelegd met de GoPro. Werd een fraai schouwspel.
De Spaghetti ala die mama Aline smaakt heerlijk…
En zo rollen we de avond in.
Morgen komt er helaas een einde aan deze Zuid Afrika ervaring. De auto moet om 15 uur ingeleverd worden en we vertrekken om 18:05 naar Dubai.
Het kwam als een ware verrassing toen Anika de eigenaresse van het appartement ons blij maakte dat we pas om 14 uur het appartement konden uitchecken...hoe top is dat.
We organiseren de boel en pakken de tassen in. De boel is lekker schoon, dankzij het gemak van een wasmachine.
We praten nog een tijdje over onze ervaring in Zuid Afrika…..
Tot later in Nederland.
-
31 Maart 2018 - 09:09
Thijs:
Hoi Rick en Aline,
Als ik dit lees zijn jullie thuis.
Ik heb genoten van de blogs die je hebt geschreven en van de bijgevoegde foto's.
Ik heb uit de teksten op kunnen maken dat jullie het erg naar je zin hebt gehad.
Nu is het weer tijd voor het koude Nederland.
Maar hier kun je dan wel weer genieten van de (klein)kinderen.
Zie je gauw.
Groetjes,
Gerda en Thijs